برای داشتن یک ارتباط خوب پیش از هر چیز به یک نفوذ و قدرت تأثیرگذاری نیاز داریم. افرادی که حتی در سلام کردن و ارتباط اولیه انرژی کافی را هزینه نمی‌کنند و برای آن لحن مناسب انتخاب نمی‌کنند چنین طرز تلقی را به مخاطب خود می‌دهند که من خیلی اهمیت ندارم تو اگر نخواستی می تونی حتی پاسخ سؤال من را هم ندهی. اگر دقت کنید هر چه سلام خود را با صدای رساتر و واضح‌تر داشته باشیم پاسخ رساتر و مشخص‌تری را دریافت می‌کنیم؛ بنابراین برای قدم اول باید برای خویشتن احترام و اهمیت کافی قائل باشید تا با اعتمادبه‌نفس بیشتری رفتار کنید.
خودتان را محدود نکنید
از آنجاکه عکس‌العمل‌های مردم در مقابل هر یک از رفتارهای شما متفاوت است، بهتر است همان‌طور که صلاح می‌دانید عمل کنید و از عکس‌العمل منفی آن‌ها ناراحت نشوید. برای شروع ارتباط از طرف مقابلتان اگر روی خوش ندیدید و احساس کردید که تمایلی به صحبت و ارتباط با شما ندارد بهتر است بدون آنکه ناراحت شوید یا واکنش غیرمنطقی و بی‌ادبانه‌ای نشان دهید از خیرش بگذرید و به حرف‌ها و یا حرکات آزار هنده اش اعتنا نکنید.
راجع به عقیده‌ی آن‌ها سؤال کنید
قبل از هر رابطه‌ای کافی است موضوع مشترکی برای صحبت پیدا کنید و عقیده‌ی طرف مقابل را در مورد آن بپرسید تا آغازی برای ادامه‌ی صحبت شود و خودبه‌خود سخن به سمت یک رابطه‌ی خوب برود، مثلاً می‌توانید اظهارنظری در مورد هوا، روز و یا موقعیت‌های دیگر کنید.
از خودتان بگویید
برای برقراری ارتباط کافی است که ابتدا خودتان را معرفی کنید و مختصری در مورد شغل، سن و سال، وضعیت تأهل و محل زندگی‌تان بگویید.
سر و وضع مرتبی داشته باشید
به خاطر داشته باشید که مردم همیشه به‌طرف افرادی جلب می‌شوند که ظاهری آراسته و تمیز دارند.
اظهار خوشحالی کنید
به‌طرف مقابل بگویید که آشنا شدن با او چه قدر برایتان ارزشمند است و اینکه از آشنایی با او چه قدر خوشحال هستید؛ بعد وی را برای صرف چای یا عصرانه به خانه‌تان دعوت کنید تا طبق رسوم تعارفی کرده باشید.
برقراری ارتباط چشمی
برقراری ارتباط چشمی گاهی برای شروع ارتباط ضروری است. این رفتار در هنگام گفتگو می‌تواند نشانه توجه، علاقه و درگیری باشد. در حین گفتگو اگر مستقیماً به چشمان کسی که با او حرف می‌زنید نگاه کنید، می‌توانید صمیمی بودن خود را به او انتقال دهید اما اگر هنگام گفتگو با اشخاص به‌جای دیگر خیره شوید نامطمئن بودن خود را القاء کرده‌اید و اگر بیش از اندازه به چشمان او نگاه کنید احتمالاً احساس بدی پیدا می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که او را زیر حمله قرار داده‌اید. نگاه کردن بی‌وقفه به چشمان مخاطب نه درست است و نه ضرورت دارد. وقتی با دیگران حرف می‌زنید به حالت‌های نگاه‌های خود دقت کنید و بکوشید که به‌تدریج از نگاه‌های خود استفاده بهتری کنید.
نگاه کردن آرام و پیوسته و گاه برگرفتن این نگاه به گفتگو حالت مشخص‌تر و دوستانه‌تری می‌دهد هنگام صحبت با دیگران دقت کنید تا بدانید که وقتی تنه شما کمی به سمت مخاطب شما نزدیک می‌شود بر صمیمیت گفتگوی شما تا چه حد اضافه می‌شود.
تعریف کنید
از طرفتان تعریف کنید؛ اما دقت کنید که دروغ نگویید مثلاً اگر می‌بینید که موهای طرفتان به طرز مسخره‌ای زشت است، از موهایش تعریف نکنید اما اگر مثلاً از کفش‌هایش یا هر چیز دیگری خوشتان آمده با لبخند عنوان کنید. یک تمجید بی‌ریا و خالصانه راه بسیار خوبی برای نزدیک شدن به‌طرف مقابل است؛ اما دقت کنید این تمجید در مورد مسئله‌ای خیلی شخصی نباشد که او را بترساند یا باعث شود که احساس ناراحتی کند.
دنبال کردن حرف هایش
حرف طرف مقابل را دنبال کنید. موافقت کنید، مخالفت کنید و نظرتان را ابراز کنید. تلاش کنید که با بی‌توجهی از آن نگذرید. عبارات و جملات جالب و خنده‌دار می‌تواند حال و هوای مکالمه را عوض کند و موضوعات جدیدی را برای صحبت کردن پیش رویتان قرار دهد.
هشدارها
– طرف مقابل را با سؤال بمباران نکنید.
– با لحنی صحبت کنید که طرف مقابل تصور نکند مجبورید که حرفی بزنید. با آرامش و وقف‌های مناسب حرف بزنید.
– سؤال‌های خصوصی نپرسید.
– ارتباط چشمی برقرار کنید.
– در مورد ظاهر طرف مقابل یا کس دیگری اظهارنظر منفی نکنید چون ممکن است طرفتان با کسی که از او انتقاد می‌کنید، آشنا باشند.
– هیچ‌وقت قسم نخورید، بی‌احترامی نکنید، توهین نکنید، بحث‌های جنسی و مذهبی یا ملیتی را به میان نکشید.
– در برخورد با افراد هیچ‌وقت مغرورانه رفتار نکنید که انگار همه‌چیزدان هستید.
– بچگانه و خام رفتار نکنید
– صحبت دو نفر دیگر را قطع نکنید. اجازه بدهید مکالمه آن‌ها تمام شود و بعد حرفتان را بزنید.
– همیشه الفاظ خواهش می‌کنم، متشکرم لطف می‌کنید و امثال این را در صحبت‌هایتان بگنجانید. مؤدب بودن نشانه هوش و کمال شماست.
– به اطرافیانتان احترام بگذارید.
در نظر داشته باشید که ارتباط مؤثر با هر شخص باید مطابق با لایه شخصیتی غالب او باشد به این معنا که ارتباط با کودک لحنی کودکان و شاد را می‌طلبد؛ و صحبت بالغانه نمی‌تواند او را جذب نماید.
