مسأله ۳۱۵ ـ براى شش چیز وضو گرفتن واجب است : اول : براى نمازهاى واجب غیر از نماز میّت . و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحّت است .
دوم : براى سجده و تشهّد فراموش شده ، اگر بین آنها و نماز حدثى از او سر زده ، مثلاً بول کرده باشد ، ولى براى سجده سهو واجب نیست وضو بگیرد .
سوم : براى طواف واجب خانه کعبه که جزء حج یا عمره باشد .
چهارم : اگر نذر یا عهد کرده ، یا قسَم خورده باشد که وضو بگیرد .
پنجم : اگر نذر کرده باشد که قرآن را مثلاً ببوسد .
ششم : براى آب کشیدن قرآنى که نجس شده ، یا براى بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن ، در صورتى که مجبور باشد دست یا جاى دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند . ولى چنانچه معطّل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد ، باید بدون اینکه وضو بگیرد ، قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد ، یا اگر نجس شده آب بکشد .
مسأله ۳۱۶ ـ مس نمودن خط قرآن ، یعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى کسى که وضو ندارد حرام است . ولى اگر قرآن را به زبان فارسى یا به زبان دیگر ترجمه کنند ، مس آن اشکال ندارد .
مسأله ۳۱۷ ـ جلوگیرى بچّه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست ، ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد باید از آنان جلوگیرى کنند .
مسأله ۳۱۸ ـ کسى که وضو ندارد ـ بنابر احتیاط واجب ـ حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را به هر زبانى نوشته شده باشد ، مس نماید . و بهتراست که اسم مبارک پیغمبر و امامان و حضرت زهرا علیهمالسلام را هم مس ننماید .
مسأله ۳۱۹ ـ وضو هر وقت بگیرد چه قبل از وقت نماز نزدیک به آن ، یا با فاصله ، و چه بعد از دخول وقت اگر به قصد قربت باشد صحیح است ، و نیت و جوب و استحباب لازم نیست بلکه اگر اشتباهاً نیت و جوب کند و بعد معلوم شود واجب نبوده وضو صحیح است .
مسأله ۳۲۰ ـ کسى که یقین دارد وقت داخل شده ، اگر نیّت وضوى واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده ، وضوى او صحیح است .
مسأله ۳۲۱ ـ مستحب است کسى که وضو دارد براى هر نماز دوباره وضو بگیرد ، و بعضى از فقهاء فرمودهاند : مستحب است انسان براى نماز میّت ، و زیارات اهل قبور ، و رفتن به مسجد و حرم امامان علیهمالسلام ، و براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن ، و مس حاشیه قرآن ، و براى خوابیدن وضو بگیرد . ولى مستحب بودن وضو در این موارد ثابت نیست . بلى اگر به احتمال مستحب بودنش وضو بگیرد وضویش صحیح است ، و هر کارى که باید با وضو انجام داد مىتواند بجا آورد ، مثلاً مىتواند با آن وضو نماز بخواند .
