گرسنگی
گرسنگی و تفکر، عوامل بلندپایگی در نزد خدا
أفضَلُکُم مَنزِلَهً عندَ اللَّهِ تعالی أطوَلُکُم جُوعاً وتَفَکُّراً، وأبغَضُکُم الَی اللَّهِ تعالی کُلُّ نَؤومٍ وأکُولٍ وشَروبٍ.(۱۰/۴۶۴۸؛ تنبیه الخواطر: ۱/۱۰۰)
بلندپایه ترین شما نزد خداوند متعال کسی است که مدتهای طولانی تری گرسنگی بکشد و به تفکّر بپردازد و منفورترین شما نزد خداوند متعال هر آن کسی است، که پرخواب و پرخور و پرنوش باشد.
برکات گرسنگی
طُوبَی لِمَنْ طَوَی وَجَاعَ وَصَبَرَ، اُولئکَ الّذِینَ یَشْبَعُونَ یَوْمَ القِیَامَهِ. (۱/۱۶۲؛ بحار: ۷۵/۴۶۲)
خوشا به حال هر که اندرون از طعام خالی دارد و گرسنگی بکشد و شکیبایی ورزد. اینان، همانانی هستند که در روز قیامت سیر میشوند (و گرسنگی نمیکشند).
مردم
برابری مردم النّاسُ سَواءٌ کأسنانِ المُشطِ.(۱۳/۶۵۲۶؛ کنزالعمال: ۲۴۸۲۲)
مردم همانند دندانه های شانه یکسان اند.