تقوا

تقوا

 بزرگ و فراوان بودن عملِ همراه با تقوا

    کُن بالعَمَلِ بالتَّقوی أشَدَّ اهتِماماً مِنکَ بالعَمَلِ بغَیرِهِ؛ فانّهُ لا یَقِلُّ عَملٌ بالتَّقوی، وکَیفَ یَقِلُّ عَملٌ یُتَقَبَّلُ ؟!(۱۴/۷۰۰۲؛ بحار: ۷۰/۲۸۶)    

به عملِ با تقوا بیشتر اهتمام داشته باش تا به عملِ بدون تقوا؛ زیرا هیچ عملی که با تقوا توأم باشد اندک نیست؛ چگونه اندک باشد عملی که پذیرفته می‏شود

احتیاط تقوا پیشگان

    انَّ المُتَّقینَ الّذینَ یَتَّقونَ اللَّهَ مِن الشّی‏ءِ الّذی لا یُتَّقی مِنهُ خَوفاً مِن الدُّخولِ فی الشُّبهَهِ.(۱۴/۷۰۱۴؛ تنبیه الخواطر: ۲/۶۲)    

پرهیزگاران کسانی هستند که، به خاطر ترس از افتادن در شبهه، از آنچه هم که جای پرهیز ندارد پرهیز کنند و از خدا پروا نمایند.

پرهیزگاران، حساب کشان از نفس

    یا أبا ذرٍّ، لا یکونُ الرّجُلُ مِن المُتَّقینَ حتّی یُحاسِبَ نَفسَهُ أشَدَّ مِن مُحاسَبَهِ الشَّریکِ لِشَریکِهِ، فیَعلَمَ‏مِن أینَ مَطعَمُهُ، ومِن أینَ مَشرَبُهُ، ومِن أینَ مَلبَسُهُ ؟ أمِن حِلٍّ ذلکَ، أم مِن حَرامٍ؟(۱۴/۷۰۱۴؛ کنزالعمال: ۸۵۰۱)    

ای ابوذر، آدمی از پرهیزگاران نباشد، مگر آن گاه که حسابرسی او از نَفْسش سخت‏تر از حساب کشیدن شریک از شریکش باشد و بداند که از کجا می‏خورد، از کجا می‏آشامد و از کجا می‏پوشد، آیا اینها از حلال است یا از حرام؟

 تقوای کامل

    تَمامُ التَّقوی أن تَتَعلَّمَ ما جَهِلتَ وتَعمَلَ بِما عَلِمتَ.(۱۴/۷۰۱۸؛ تنبیه الخواطر: ۲/۱۲۰)    

تقوای کامل این است که آنچه نمی‏دانی بیاموزی و آنچه را می‏دانی به کار بندی

 
با تقواترین مردم

    أتقَی النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فیما لَهُ وعلَیهِ.(۱۴/۷۰۳۸؛ امالی صدوق: ۲۷)    

با تقواترین مردم، کسی است که حقیقت را به سود و زیان خود بگوید.

 
راه کسب تقوا

    اِعمَلْ بفَرائضِ اللَّهِ تَکُن أتقَی النّاسِ.(۱۴/۷۰۳۸؛ بحار: ۷۱/۱۹۶)    

به واجبات خدا عمل کن، تا باتقواترین مردم باشی.

 
پاداش این دنیایی تقوا

    لا یَقْدِرُ رَجُلٌ علی حَرامٍ ثُمَّ یَدَعُهُ، لَیس بهِ الّا مَخافَهُ اللَّهِ، الّا أبْدَلَهُ اللَّهُ فی عاجِلِ الدُّنیا قَبْلَ الآخِرَهِ ما هُو خَیرٌ لَهُ مِن ذلکَ.(۳/۱۱۲۶؛ کنزالعمال:۴۳۱۱۳)    

هر مردی بتواند کار حرامی انجام دهد و آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد، خداوند، پیش از آخرت، در همین دنیا بهتر از آن را به وی عوض دهد.

 
محکم ترین دستاویز

    أوثَقُ العُری کَلِمُهُ التَّقوی.(۱/۳۷۸؛ تنبیه الخواطر: ۲/۳۳)    
استوارترین دستاویز، کلمه تقواست

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
اسکرول به بالا