کلیپ
پادکست
متن
جلسه دوم: مدیریت رسانه در خانواده
در این جلسه دنبال پاسخ به این سؤال هستیم که چرا فرزندان ما بهصورت افراطی به رسانههای مجازی مراجعه میکنند؟
این سؤالی است که همواره ذهن والدین را درگیر کرده است و میگویند هر وقت ما به منزل میآییم میبینیم که فرزندان ما با شبکههای مجازی در ارتباط هستند یا از طریق گوشی از طریق کامپیوتر و غیره
سؤال این است که چگونه این مشکل را حل کنیم و یا اینکه چگونه این مشکل به وجود آمده است؟ برای حل مشکل ابتدا باید ریشهیابی کرد دنبال چرایی به وجود آمدن این مشکل باشیم.
فرزندان دو نیاز اساسی دارند که اگر با آن توجه نشود موجب آسیب به آنها میشود:
۱-نیاز به بازی و سرگرمی
۲-نیاز به ارتباط و گفتگو و تعامل
فرزندان ما مانند سایر انسانها نیازهای دیگری هم دارند ولی این دوتا از همه مهمتر است اکنون باید دید در سبک زندگی به نیازهای آنان درست پاسخدادهشده است یا نه؟ در پاسخ به آن به سراغ سبک زندگی اسلامی که اهلبیت به ما آموختهاند میرویم یکسری شاخصههایی وجود دارد که با توجه به آن نیازها برطرف میشود.
۱-اولین شاخصه تعداد زیاد فرزندان است: پیامبر (ص) فرمودند ازدواج کنید و نسل خود را گسترش دهید چراکه بهواسطه نسل زیاد شما من به امتهای دیگر فخر میفروشم یکی از خصوصیات خوبِ این شاخصه این است که فرزندان همبازی دارند و با یکدیگر گفتگو میکنند.
۲-وقت ویژه والدین برای فرزندان: روایت داریم که اگر پدران برای فرزندان خود وقت بگذارند از اعتکاف در مساجد بالاتر است چون این توصیه هر دو نیاز فرزندان را براورده میکند بازی و سرگرمی و تعامل و گفتگو وقتی به داستانهای زندگی ائمه مراجعه میکنیم، میبینیم که پیامبر (ص) چقدر با امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بازی میکردند.
۳-ارتباط با همسایگان: روایت داریم از پیامبر (ص) که جبرئیل آنقدر توسعه به همسایه میفرماید گویا که همسایه ارث میبرد چون در ارتباط با همسایه فرزندان با سایر فرزندان دیگر همبازی میشوند و گفتگو و ارتباط دارند.
۴-ارتباط با اقوام و صلهرحم: چون به نیازهای اولیه فرزندان پاسخ داده خواهد شد بازی ارتباط گفتگو تعامل.
۵-الگوی شهرسازی و خانهسازی: درگذشته مساجد محور محلهها بودند وقتی مردم روزی سه بار به مساجد مراجعه میکنند یعنی همان ارتباط و گفتگو و فرزندان باهم همبازی میشوند درگذشته در شهرسازی، خانهها یک طبقه بود و کوچه معنا داشت و فرزندان جا و مکانی برای بازی داشتند اما اکنون خانهها بهصورت آپارتمانی شده و مکانی برای تفریح و بازی فرزندان وجود ندارد الگوی خانهسازی اکنون بهگونهای شده که فرزندان در خانهها حرکت و جنبوجوش ندارند و سروصدا باعث اذیت باعث همسایگان میشود و همین امر مانع تحرک آنان میگردد اکنون مفهوم حیات در شهرهای صنعتی از بین رفته است اکنونکه این الگوی خانهسازی به سبک قدیم وجود ندارد نیاز اولیه فرزندان نیز برآورده نمیشود.
گفتگو و بازی و سرگرمی در سبک زندگی غیر اسلامی غربی که متأسفانه اکنون خیلی زیاد هم رایج شده است آنان میگویند فرزند کمتر زندگی بهتر این کاملاً خلاف سبک زندگی اسلامی است وقتی پدر مادر در هر دوشاغل باشند و فرزند تنها باشد و تکفرزندی این فرزند چگونه میتواند نیازهای خود را برآورده کند؟ بیتوجهی والدین از یکسو و عدم ارتباط با همسایه از سوی دیگر و عدم ارتباط با دیگران و حتی کمبود شدید ارتباط با اقوام و حذف کوچهها و خانهسازی خانههای آپارتمانی تمام این عوامل منجر به آن خواهد شد که نیازهای آن پاسخ داده نخواهد شد در این صورت معنای افراطی است شبکههای اجتماعی در آن در اینجا شکل میگیرد.
در این هنگام وقتی فرزندان با فضای مجازی در ارتباط هستند درواقع نیازهای ذاتی او پاسخ داده میشود (بازی، دوستیابی، سرگرمی، تفریح و دیدن فیلم، آموزشهای مجازی و تأمین مسائل عاطفی) در این صورت این کودک هیچ نیاز به حسهای دیگر ندارد و تمام نیازهای او به این وسیله پاسخدادهشده است
نتیجه:
چرا فرزندان بهصورت افراطی به شبکههای مجازی مراجعه میکنند؟ چون در زندگی به نیازهای اولیه آنان پاسخ داده نمیشود بنابراین برای رفع این معضل باید روشهای مناسب دیگر را جایگزین آن نمود.