۷-نگاه خدایی یا مادی به زن؟!

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد سیاوشی

عنوان: نگاه خدایی یا مادی به زن؟!

زن تبدیل به عنصر اصلی و اساسی تلذذ (لذت‌بردن) انسان غربی شد.

• پوشش زن باید تغییر می‌کرد.
• رفتار زن باید تغییر می‌کرد.
• اندام زن باید تغییر می‌کرد.

متناسب با نیاز مرد در غرب باید این تغییرها صورت می‌پذیرفت.

زن تبدیل به یک وسیله شد. وسیله‌ای برای برآورده‌کردن نیاز مرد در غرب!

متأسفانه، اینها نیازهایشان را متمرکز بر بحث‌های مادی کرده بودند. اینها دین و معنویت را کنار گذاشته بودند. در نگاه ما انسان هرچند وقت یکبار نیاز پیدا می‌کند به یک محیطی برای تأمل و تفکر و برای توجه به عواطف خودش.

بسیاری از مصادیق اسلامی و شعائر دینی ناظر به همین نیاز است. هیئت که می‌رویم و گریه‌ای که بر مصائب اهل‌بیت (ع) داریم یک آرامشی به ما می‌دهد. این حلقه مفقوده غرب بود. آن آرامش را ازدست‌داده بود. دین را کنار گذاشته بود. درست است، آن دین در غرب منحرف شده بود. بدعت در آن ایجاد شده بود. ولی اشتباه غرب این بود که دین را از ریشه کَند و کنار گذاشت. خلأ غرب، خلأ هویتی غرب را زن باید پُر می‌کرد نه فکر زن، نه کنشگری فعال زن؛ بلکه جسم زن! این بود که زن در غرب تبدیل به یک وسیله شده بود.

بسیاری از جامعه‌شناسان به این اعتقاد دارند و ناظر به تجربه تاریخی این عقیده را دارند که:

• اگر قرار است که جامعه‌ای تغییر کند اولین عنصر برای تغییر زن است.
• زن که تغییر کند مرد هم تغییر می‌کند.

اگر یادتان باشد بیان کردیم که کارخانه در غرب نیازمند دو مؤلفه بود: نیروی انسانی و مواد اولیه

تا دو قرن تقریباً، از بعد از قرن ۱۵، بعد از رنسانس و انقلاب صنعتی غرب آن ها با استفاده از مواد اولیه‌ای که در اروپا بود، با استفاده از نیروی استفاده غربی توانستند چرخه کارخانه‌ها را بچرخانند. ولی از یک زمانی به بعد یعنی از شروع قرن ۱۸ به بعد دیگر نیروی انسانی و مواد اولیه غربی پاسخگو نبود.

به سمت سرزمین‌های دیگر رفتند. با ادبیات غربی به سمت سرزمین‌های شرقی رفتند. می‌آمدند و سرزمین‌های جدید که مواد اولیه را داشت کشف می‌کردند برای اینکه چرخه کارخانه‌هایشان بچرخد. مواد اولیه‌ها را می‌گرفتند و در کارخانه‌ها تبدیل به وسایل و تجهیزاتی می‌کردند که آنها را به همان مردمان غرب می‌فروختند.

آرام‌آرام ارتباط غربی‌ها با شرقی‌ها فراتر از بحث مواد اولیه و تأمین نیروی انسانی شد. فرهنگ غربی به‌واسطه این رفت‌وآمدی که بین غربی‌ها و شرقی‌ها بود به سرزمین‌های شرقی منتقل شد. نوع نگاهی که غربی‌ها به زن داشتند به سرزمین‌های شرقی یا سرزمین‌های اسلامی منتقل شد.

این خیلی مهم است که در این پیچش تاریخی و تحول تاریخی در سرزمین‌های اسلامی باید موردتوجه قرار بگیرد.

پوشش زن در سرزمین‌های اسلامی پوششی متناسب با بوم جوامع اسلامی بود.

یک زن و یک مرد در کنار هم زندگی می‌کردند. ۷۰-۶۰ سال عمر یک مرد بود. ۷۰-۶۰ سال عمر یک زن بود. سال های سال در کنار همدیگر زندگی می‌کردند و به هم عشق می ورزیدند.

آرام‌آرام نوع نگاه غربی که بر فضای ذهنی مرد و زن ایرانی حاکم شد باعث شد که آمار جدایی مرد و زن بالا رفت.