دسته بندی :ظلم

امام علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (ع) مشهور به سجاد در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری متولد شد .امام زین العابدین(ع) زمانی دیده به جهان گشودند که زمام امور در دست جد بزرگوارش امام علی بن ابیطالب (ع) بود.  نام معصوم ششم (امام چهارم) علی ( ع )

همه ما به‌نوعی از برقراری عدالت و نبود ظلم و فساد خوشمان می‌آید، اما از طرفی میل و کشش درونی مرموزی برای اینکه بر دیگران برتری پیدا کنیم و دارایی‌هایمان را توسعه دهیم، ما را به فساد متمایل می‌کند؛ مدتی قبل در کنار خیابان با فردی که از فساد در

مناظره عالم شیعی با رئیس آمرین به معروف حجاز در مناظره‌ای که بین یکی از علمای شیعه، با رئیس آمرین به معروف حجاز رخ داد، در این‌جا به قسمتی از آن توجه کنید.. رئیس: چرا شما کنار قبر رسول خداـ صلّی الله علیه و آله ـ در ضمن اذکار، می‌گویید

مناظره سؤال از ابن ابی الحدید یکی از علمای برجسته اهل تسنّن، علاّمه و مورّخ بزرگ، عبدالحمیدبن محمدبن حسین‌بن ابی‌الحدید مدائنی،‌ معروف به «ابن ابی‌الحدید» است، که یکی از آثار مهم و معروف او «شرح نهج‌البلاغه» می‌باشد (که اخیراً در بیست جلد چاپ شده است)، او در سال ۶۵۵ هـ

حضرت علی(ع) یاد مرگ را عامل کاهش غم های دنیا در گرفتاری و از بین رفتن غرور در شادی های دنیایی میدانستند یعنی در واقع در هر دو حالت دل انسان از غم ها و شادی های گذرای دنیا فراخ میشود. پس بد نیست یادی کنیم از فواید یاد مرگ

 اصل اول : همه مسلمانان خدا را عادل مى ‏دانند و عدل یکى از صفات جمال الهى است. و پایه این اعتقاد آن است که در قرآن ، هرگونه ظلم از خدا نفى شده و او به عنوان «قائم به قسط‏» یاد گردیده است ، چنانکه مى ‏فرماید : ‹‹ان

آماده نبرد  پیامبر(ص) در ماه شوال به یارانش اعلام نمود، تا برای جنگ با سپاه کفر آماده شوند، آن شب عبدالله در پوست خود نمی‌‌گنجید. پیامبر (ص) از آنان برای جنگ با کفار یاری خواسته بود و این برای او افتخاری بس عظیم به شمارمی‌رفت. پاسی از شب گذشته در

اشاعره در تفکرات خود به این نتیجه رسیده اند که صفت عدل، منتزع است از فعل خداوند از آن جهت که فعل خداوند است. از نظر این گروه هر فعلی در ذات خود نه عدل است و نه ظلم و هر فعلی از آن جهت عدل است که فعل خدا

بیان صحیح مطلب این است که در جهان آفرینش هر چه هست و هر کمالی که فرض شود ملک مطلق خدای آفریدگار است، از جزئی تا کلی عطیه و بخشش اوست بدون این که موجودی از راه استحقاق، حقی به عهده خدا داشته باشد که او را ناگزیر به عطیه

پرسش: در دنیایی که ما زندگی می کنیم ظلم همه جا را فرا گرفته، انسان و حیوان هر قدری که از دستش برمی آید مظلوم را می کوبد و یا بدون ظالم بعضی ها مظلومند مانند مریضی بچه و مانند آن. حیوانی را می بینیم بدون هیچ گونه گناهی شکار

عدالت به معنای انسانی در مورد بشر کمال است و ظلم نقص؛ و از این رو عدل و ظلم به مفهوم رایج خود، مفاهیمی اخلاقی و مخصوص اجتماع بشری و به اصطلاح از مفاهیم قراردادی بوده و از شئون حکمت عملی شمرده می شوند نه حکمت نظری، بنابراین از حدود

اشاعره به جای خداوند، در واقع ظالمان بشری را تنزیه نموده و تبرئه کرده اند زیرا ابتدایی ترین و روشن ترین نتیجه ای که از این طرز تفکر گرفته می شود این است که آنچه فلان ستمگر می کند، خودش نمی کند؛ بلکه خداوند می کند و چون خدا انجام

ستم، ویرانگر قلب     ایّاکُم والظُّلمَ؛ فانّهُ یُخرِبُ قُلوبَکُم.(۷/۳۳۶۴؛ کنزالعمال: ۷۶۳۹)     از ستم کردن بپرهیزید، که دل‏های شما را ویران می‏کند. ظلم، ظلمت قیامت     اتَّقُوا الظُّلمَ؛ فانّهُ ظُلُماتٌ یَومَ القِیامَهِ.(۷/۳۳۶۶؛ کافی: ۲/۳۳۲)     از ظلم کردن بپرهیزید، که آن، ظلمت های روز قیامت است.   زشت‏ ترین نوع

در روزگاران قدیم انسانها بسیار به هم ظلم کردند و سیاهی و تباهی به نهایت خود رسید، تا اینکه کتیبه هایی از سوی پروردگارشان بر آنان نازل شد!  ده فرمان: ۱-   هیچ انسانی، انسان دیگر را نکُشد. ۲-   هیچ انسانی، به انسان دیگر تجاوز نکند. ۳-   هیچ انسانی، به انسان

همسران انسان در مواجهه با هر مسئله ای که باعث ناراحتی و گرفتاریش می شود به دنبال راه حلی برای گریز از آن می گردد. برای بیماری و دردهای جسمانیش، دنبال طبابت و دارو و درمان می رود. برای اینکه راحت تر شکمش را سیر کند و دغدغه هایش را

خداوند در قرآن می‌فرماید: « وَلَوْ یؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُوا مَا تَرَکَ عَلَی ظَهْرِهَا مِن دَابَّهٍ وَلَکِن یؤَخِّرُهُمْ إِلَی أَجَلٍ مُّسَمًّی فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا » ( سوره فاطر، آیه ۴۵ ) اگرخداوند مردم را نسبت به کارهایشان مؤاخذه کند، جنبنده‌ای بر روی زمین باقی