دسته بندی :قتل

ابوبکر، مردى بنام «اشجع بن مزاحم ثقفى» را که منافقى بى‏دین بود، به عنوان نماینده‏ى خود در فدک و چند منطقه‏ى اطراف مدینه قرار داد. برادر این شخص در یکى از جنگهاى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله بدست امیرالمؤمنین علیه‏السلام بقتل رسیده بود. اشجع، از مدینه به قصد جمع‏آورى

 خون[ریزی]، اولین عنوان داوری در قیامت     أوَّلُ ما یُقضی بینَ الناسِ یَومَ القِیامَهِ فی الدِّماءِ.(۱۰/۴۷۶۶؛ کنزالعمال: ۳۹۸۸۷)     در روز قیامت نخستین چیزی که درباره آن میان مردم داوری می شود، خون است. ارزش خون انسان در نزد خداوند لَزَوالُ الدنیا جَمیعاً أهوَنُ علَی‏اللَّهِ مِن دَمٍ سُفِکَ بغیرِ حَقٍّ. 

در این گفتار مباحثى چند است :(مبحث اول : مباشر) مساءله ۱ – منظور از مبارشرت تنها این نیست که قاتل و یا هر جانى دیگر جنایتش را بدون آلت و با دستان خود انجام دهد، مثلا با دست خود گلوى کسى را فشار دهد تا خفه شود و یا

کلمه دیات جمع دیه (بدون تشدید) است ، و دیه عبارتست از آن مالى که جانى به خاطر جنایتى که به انسان آزادى مرتکب شده واجب است بپردازد، چه اینکه آن جنایت قتل باشد و چه نقص عضو و جراحت ، و چه اینکه براى آن جنایت دیه اى معین

حق قصاص از چند طریق ثابت مى شود: طریق اول براى اثبات قتل اقرار است در ثابت شدن قتل یکبار اقرار کافى است و اینکه بعضى از فقهاء فرموده اند شرط ثبوت قصاص دو نوبت اقرار است این قول بدون دلیل است . مساءله ۱ – در اقرار کننده چند

و آن چند شرط است : شرط اول ، اینکه جانى و مجنى علیه از نظر آزادى و بردگى مساوى باشند یا هر دو آزاد و یا هر دو برده باشند، پس ‍ وقتى قاتل آزاد در قصاص به قتل مى رسد که مقتولش نیز آزاد باشد چه مرد و

در این قسم از قصاص در موجب قصاص و شرائط معتبره در آن و طرق ثابت شدنش و کیفیت استیفاى آن نظر مى شود. موجب قصاص موجب قصاص در جان تلف کردن انسانى است بى گناه با شرائطى که بیان خواهد شد.مساءله ۱ – قتل عمد محض دو رکن است