دسته بندی :مناظرات

سیدبن طاووس در مصباح الزائر، صفحه ۲۴۱ و علّامه مجلسی در بحارالانوار، جلد۱۰۲، صفحه ۱۶۹ این دعا را که مشتمل بر مضامین عالی است نقل کرده اند که بعد از زیارت هریک از امامان(علیهم السلام) خوانده می شود.اَللَّهُمَّ اِنّی زُرْتُ هذَا الْاِمامَ مُقِرّاً بِاِمامَتِهِ پروردگارا! من به قصد زیارت این

اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَ شهادت می دهم که معبودحقّی نیست جزخدای یگانه ای که شریکی ندارد ومُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِشهادت می دهم که محمّد(صلی الله علیه و اله وسلم) بنده و فرستاده اواست خدایابرمحمّدوخاندانشمُحَمَّدٍ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْمَلائِکَهِ الْمُقَرَّبینَ

او را بمن بخشید در منتخب التواریخ در باب دهم از والد خود محمدعلی خراسانی مشهدی که قریب هفتاد سال بخدمت فراش در آستان قدس رضوی مفتخر بوده نقل نمود: در اوائل که من بخدمت فراشی آستان رضوی مشرف شده بودم یکی از خدامهای هم کشیکم که مردی زاهد و

هرگاه خواستی وداع کنی آن حضرت رابگو:اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یاوَلِیَ اللَّهِ ورَحْمَهُاللَّهِ وَ بَرَکاتُهُسلام بر تو ای ولیّ خدا و رحمت خدا و برکات او بر تو باد!اَللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتیخدایا! این زیارت مرا آخرین دیدار مناِبْنَ نَبِیِّکَ وَ حُجَّتَکَ عَلی خَلْقِکَ وَ اجْمَعْنیاز زیارت فرزند پیامبر و

زبانش مثل چوب خشک شده بود. گامهاى مهیب ترس را هم آواز با ضربان قلبش مى شنید. چشمانش از حدقه بیرون زده و به کنار جاده خیره مانده بود. در عمق تاریکى ، در کنار جاده، شبحى سفید، چون گرگى نرم در هیبت انسان، برآیینه چشمان ناصر نقش بسته بود.

پرداخت بدهى دوست و کمک هزینه مرحوم علاّمه مجلسى ، شیخ صدوق و دیگر بزرگان رضوان اللّه علیهم حکایت کرده اند: یکى از شیعیان و دوستان امام رضا علیه السلام به نام اءبومحمّد غفّارى گوید: در یک زمانى ، بدهکارى من به افراد زیاد شده بود و توان پرداخت آن

خانمى علویه (سیده ) که از اهل زهد و تقوى بود و مواظبت باوقات نمازهاى خود و سایر عبادات داشت و بواسطه تنگدستى و پریشانى دوازده تومان قرض دار شده بود و چون تمکن از اداى قرض خود نداشت در شب جمعه پنجم ربیع الثانى ۱۳۳۱ توسل به امام هشتم

زیارت حضرت رضا ( علیه السّلام )مرحوم علامه مجلسی در جلد ۱۰۲ بحارالانوار ج ۱۰۲،ص ۴۹ صفحه ۴۹ و مرحوم شیخ صدوق در عیون اخبار ج ۲،ص ۲۷۰ ۲۷۰ از امام هادی(علیه السلام)نقل کرده که فرمود: هرکس حاجتی داشته باشد غسل زیارت کرده و جدّم امام رضا(علیه السلام) بطوس را

مرحوم کفعمی در مصباح صفحه ۴۷۲ گفته: «هنگام ورود به حرم یکی از ائمّه(علیهم السلام) این دعا خوانده شود:  اَللَّهُمَّ اِنّی وَقَفْتُ عَلی بابٍ مِنْ اَبْوابِ بُیُوتِ  پروردگارا! من پشت در یکی از درهای خانه های  نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ وَقَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ اَنْ  پیامبرت ایستاده ام و منع نمودی

حسین بن عمر بن یزید از جمله کسانى بود که بر امامت حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام توقّف کرده و پنج امام بعد از آن حضرت را قبول نداشت ، او حکایت کند:  روزى به همراه پدرم نزد امام کاظم علیه السلام رفتیم و پدرم هفت سؤ ال مطرح

آقا میرزا اسحق لنکرانی نقل نمود:  هنگامیکه اوضاع مملکت روسیه بهم خورد من قصد نمودم از آنجا بطرف ایران حرکت کنم بقصد زیارت حضرت ثامن الائمه (علیه السلام) و چون تذکره (گذرنامه) برای آمدن بایران نمی دادند ناچار بودم که قاچاقی بیایم و قاچاق آمدن هم بسیار سخت بود در

آقا میرزا حسن لسان الأطباء از اهالی اشرف مازندران نقل کرد در زمانی که حاجی ملا محمد اشرفی از مشاهیر علما در زادگاه خود اشرف ( بهشهر ) زندگی می‌کرد، من یک بار عازم زیارت حضرت رضا، علیه السلام شدم . برای خداحافظی و امر وصیت نامه‌ی خود خدمت ایشان

شفایافته: میرمراد مشترى  ساکن بندرعباس  تاریخ شفا: نوزدهم بهمن ۱۳۶۸  بیمارى: فلج  پاهایش را دراز مى کند. آن قدر که کف پاشنه هایش در ماسه هاى نرم و خیس ساحل فرو مىرود. دسته اى پرنده دریایى ، شاد و نغمه خوان از بالاى سرش مى گذرند. هوا به شدت شرجى

مرحوم میرزا علی نقی قزوینی فرمود:  روز عید نوروزی هنگام تحویل سال من در حرم مطهر حضرت رضا (علیه السلام) مشرف بودم و معلوم است که هر سال برای وقت تحویل سال بنحوی در حرم مطهر از کثرت جمعیت جای بر مردم تنگ می شود که خوف تلف شدن است. 

نویسنده حمیدرضا سهیلی  نام بیمار: عبدالحسین محمدی  اهل: قائن – روسته کلاته بالا  نوع بیماری: فلج بدن بر اثر ترکش خمپاره در جبهه های جنگ  جانباز ۷۰ درصد  تاریخ شفا: اسفند ۱۳۶۵  میآیی با هزاران هزار ستاره، با هزاران خورشید لبخند.  میآیی، با رخساری متبرک از غبار پاک جبهه و

امامان پاک ما در میان مردم و با مردم مى‏زیستند، وعملا به مردم درس زندگى و پاکى و فضیلت مى‏آموختند، آنان الگو و سرمشق دیگران بودند، و با آن که مقام رفیع امامت آنان را از مردم ممتاز مى‏ساخت، و برگزیده‏ خدا و حجت او در زمین بودند درعین حال