پرسش: آیا سوختن در آتش جهنم یک تشبیه است یا اینکه مثل سوختن در آتش دنیا میباشد؟
جواب: الف) سوختن در آتش و دیگر عذابهای ذکر شده در نصوص دینی واقعی است، نه صرف تشبیه. البته عذاب آتش آخرت با این عالم تفاوتهای بسیاری دارد؛ و میزان سوزش آن با آنچه در دنیا رخ میدهد قابل قیاس نیست. حضرت امام (ه) در کتاب شریف چهل حدیث مینویسند: “بین سوزش عذاب آخرت و دنیا از چند جهت تفاوت هست: (۱) از آتش دنیا فقط بدن میسوزد؛ ولی آتش آخرت روح و دل را هم میسوزاند و این فوق العاده عظیم و فوق تصور است اَلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی اَلْأَفْئِدَهِ؛ (۲) آتش دنیا خالص نیست و تا با اکسیژن ترکیب نشود نمیسوزد؛ ولی آتش آخرت خالص است و سوزش فوق العاده دارد؛ (۳) در این دنیا ادراکات ضعیف است، ولی در آخرت همه چیز به کمال نهایی خود رسیده و ادراک آدمی قوی است و از همین رو سوزش افزونتری احساس میکند؛ (۴) در این دنیا پس از رسیدن سوزش به استخوان احساس سوزش کم میشود، ولی در جهنم خداوند مجدداً گوشت تازه میرویاند و از تخفیف عذاب جلوگیری میکند”. همچنین در ص ۲۳ کتاب یاد شده روایتی را از کتاب “علم الیقین” صدوق نقل نموده اند که ترجمه آن چنین است: “روزی در حالی که رسولخدا (ص) نشسته بود، جبرئیل امین به خدمتش آمد؛ در صورتی که افسرده و محزون و رنگش متغیر بود. پیغمبر(ص) فرمودند:ای جبرئیل چرا تو را افسرده و محزون میبینم؟ گفت چرا چنین نباشم در صورتی که امروز گذاشته شد دمهای جهنم. پیغمبر خدا(ص) فرمود: چه چیز است (دم های جهنم) عرض کرد: همانا خدای تعالی امر فرمود به آتش، برافروخته شد هزار سال تا سرخ شد. بعد از آن امر فرمود به آن افروخته شد هزار سال تا سفید گردید. پس از آن امر فرمود به آن، افروخته شد هزار سال تا سیاه شد و آن سیاه و تاریک است. پس اگر یک حلقه از زنجیری که بلندی آن هفتاد ذراع است گذاشته شود بر دنیا، هر آینه آب میشود دنیا از حرارت آن. و اگر قطرهای از “زقوم” و “ضریع” آن بچکد در آبهای اهل دنیا، همه میمیرند از گند آن. پس رسول خدا(ص) گریه کرد و جبرئیل نیز گریان شد. پس خدای تعالی به سوی آنها فرشته[ای] را فرستاد؛ عرض کرد: خدای شما سلام میرساند به شما و میفرماید: من ایمن کردم شما دو تن را از اینکه گناهی کنید که عذاب کنم شما را به واسطه آن. ب ) گناهان و اعمال نیک با هم حساب میشوند و برخی از اعمال نیک موجب از بین رفتن اثر برخی از اعمال بد میشود و بالعکس. از طرفی کسانی که شرایط شفاعت را داشته باشند مورد تخفیف قرار میگیرند. بنابراین عذاب در صورت غلبه بدیها و عدم استحقاق شفاعت است.