امام علی(علیه السلام): همانا تقوای خدا داروی درد قلب های شماست و بینا کننده کوری دلهایتان و شفابخش بیماری جسم هایتان و بر طرف کننده تباهی سینه هایتان و پاک کننده آلودگی جان هایتان و روشنی بخش ضعف چشم هایتان و فرونشاننده ترس و اضطراب دل هایتان و زداینده سیاهی ظلمتتان. میزان الحکمه، ص۷۰۰۱،ح۲۲۴۱۱
امام علی(علیه السلام): دیدن با نگاه کردن نیست، زیرا گاه چشمها به صاحبان خود دروغ می گویند، اما عقل، کسی را که از او خیرخواهی کند فریب نمی دهد. میزان الحکمه،ص۵۰۵،ح۱۷۳۴
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): کور آن نیست که چشمش نابینا باشد بلکه کور(واقعی) آن کسی است که دیده بصیرتش کور باشد. میزان الحکمه، ص۵۰۵،ح۱۷۳۵
رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم): چشمانتان را فرو بندید، تا شگفتی ها(و انوار معرفت)را نظاره کنید. مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه، باب چهل ودوم، ص۱۲۳
امام باقر(علیه السلام): درباره آیه«و کذلک نری ابراهیم…»: به چشم او(حضرت ابراهیمعلیه السلام) چنان نیرویی داده شد که در آسمانها نفوذ کرد و آنچه را در آنهاست مشاهده کرد و عرش و آنچه را بالای عرش است و زمین و آنچه را زیر زمین است دید. میزان الحکمه، ص۵۶۳۷،ح۱۹۰۳۵
امام صادق(علیه السلام): نیز درباره همین آیه : هفت آسمان برای ابراهیم(علیه السلام) مکشوف شد تا جایی که آنچه را بالای عرش است نگریست و زمین نیز برایش مکشوف شد تا جایی که آنچه را در هواست مشاهده کرد. با محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) نیز چنین کاری صورت گرفت و می بینم که برای یار شما (امام صادق علیه السلام)و امامان بعد از او نیز چنین شده است. میزان الحکمه، ص۵۶۳۷،ح۱۹۰۳۶
پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم): بترسید از روشن بینی مؤمن! زیرا که او با نور خدا می بیند. حضرت سپس آیه«به یقین در این برای نشانه شناسان نشانه هاست» را تلاوت کردند و فرمودند: یعنی افراد با فراست. میزان الحکمه، ص۴۵۷۷،ح۱۵۷۷۶
امام صادق(علیه السلام): به هلالی فرماندار مدینه که می خواست از آن حضرت چیزی بپرسد، فرمودند: اگر می خواهی می توانم، پیش از آنکه بپرسی ، به تو بگویم چه سؤالی داری و اگر هم می خواهی خودت بپرس. هلالی می گوید: عرض کردم: یابن رسول الله! پیش از آنکه سؤال کنم، از کجا می دانید در ذهن من چه سؤالی است؟ حضرت فرمودند: با نشانه شناسی و فراست. مگر نشنیده ای این سخن خدای عزوجل را که:«همانا در این سخن برای نشانه شناسان نشانه هاست» و این سخن رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) را که:«از فراست مؤمن بترسید، زیرا که او با نور خدای عزوجل می بیند.» میزان الحکمه، ص۴۵۷۷،ح۱۵۷۷۹
رسول الله(صلی الله علیه وآله وسلم): بترسید از فراست مؤمن! زیرا او با نور خدای عزوجل می بیند. میزان الحکمه، ص۴۵۷۷،ح۱۵۷۸۱
رسول الله(صلی الله علیه وآله وسلم): از فراست مؤمن بر حذر باشید! زیرا او با نور خدا می بیند و با توفیق خدا سخن می گوید. میزان الحکمه، ص۴۵۷۷،ح۱۵۷۸۲
امام کاظم(علیه السلام): به سلیمان جعفری فرمودند: ای سلیمان! مواظب روشن بینی مؤمن باش، زیرا او با نور خدا می نگرد. (سلیمان می گوید:) من چیزی نگفتم تا اینکه خلوتی دست داد و عرض کردم: فدایت شوم، شنیدم که می فرمایی: مواظب روشن بینی مؤمن باش، زیرا او با نور خدا می نگرد؟ فرمودند: آری، ای سلیمان، خداوند مؤمن را از نور خود آفرید و آنان را در رحمت خود غوطه ور کرد و از آنان نسبت به ولایت ما پیمان گرفت و مؤمن برادر پدری و مادری مؤمن است. پدرش نور است و مادرش رحمت و او با آن نوری که از آن آفریده شده است می نگرد. میزان الحکمه، ص۴۵۷۹،ح۱۵۷۸۴
امام صادق(علیه السلام): در جواب معاویه بن عمار از تفسیر جمله مؤمن با نور خدا می نگرد، فرمودند: ای معاویه! خداوند مؤمن را از نور خود آفرید و آنان را در رحمت خود غوطه ور کرد و آن روز که خود را به مؤمن شناسانده نسبت به ولایت ما و معرفت خودش از مؤمنان پیمان گرفت، بنابراین مؤمن برادر پدری و مادری مؤمن است، پدرش نور و مادرش رحمت و او با آن نوری که از آن آفریده شده است می نگرد. میزان الحکمه، ص۴۵۷۹،ح۱۵۷۸۵
امام صادق(علیه السلام): همانا شما را نوری است، که بوسیله آن در دنیا شناخته می شوید و هرگاه یکی از شما برادرش را دیدار کرد، محل نور را در پیشانی او ببوسد. میزان الحکمه، ص۴۷۶۳،ح۱۶۲۸۵
