دسته بندی :حقوق خانواده

تلاش برای رسیدن به اخلاق الهی و پای بندی به فضائل اخلاقی از وظایف بسیار مهم هر مؤمن است. تکمیل مکارم اخلاق و هدایت انسان ها به سوی بزرگواری های اخلاقی و زمینه سازی برای حاکمیت اخلاق نیکوی اسلامی از اهداف مهم رسالت پیامبر گرامی اسلام است. بسیاری از مشکلات

ما این کلمه را زیاد به زبان می آوریم یا در دل خودمان نیت می کنیم، مثلا می گوییم این نماز را بجا می آورم قربه الی الله، یعنی برای نزدیک شدن، تقرب جستن به سوی پروردگار. معانی و مفاهیمی که این کلمات در عرف قراردادی انسانها دارد گاهی سبب

اگر ما درست با منطق قرآن کریم آشنا بشویم ، می‏بینیم که هم باید معتقد بشویم که همه چیز به مشیت خداست و هم باید معتقد بشویم که کار دنیا و آخرت ، کار عالم هستی بی حساب نیست که هیچ چیزی شرط هیچ چیزی نباشد . خیر ، هر

کی انسان از عمل خودش حد اکثر بهره را می‏برد ( و به ) سعادت جاویدان‏ اخروی ، قرب به ذات حق ، دوری از عذاب الهی و به دنیای سعادتمند ( نائل می‏شود ؟ ) آن وقتی که به نور خدا روشن باشد و برای خدا کار کند ،

اگر کفار اعلام صلح بکنند یعنی تمایل به صلح نشان بدهند، برای پیغمبر چه وظیفه ای است؟ البته اختصاص به پیغمبر ندارد، برای رهبر مسلمین که می خواهد با اصول اسلامی عمل بکند چه وظیفه ای است؟ می فرماید اگر آنها تمایلی به صلح و صفا و به اصطلاح امروز

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است در یک چیز است: یاد حق و غیر او را از یاد بردن. قرآن کریم در یک جا به اثر تربیتی و جنبه تقویتی روحی عبادت اشاره می کند و می گوید: «ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر؛

در قرآن کریم بعضی کلمات و جمله ها زیاد مکرر شده به طوری که آن کلمات و آن جمله ها با آن ترکیب مخصوص زبانزد عموم و معروف شده، از جمله کلمات و ترکیباتی که مکرر ذکر شده ” ایمان و عمل صالح ” است که با ترکیب «الذین امنوا

در آیه هفتم سوره حدید خطاب به مؤمنین آمده: «امنوا بالله و رسوله؛ ای مؤمنین ایمان به خدا و رسول بیاورید». گفتیم این سؤال قهرا به وجود می آید که ایمان اهل ایمان که تحصیل حاصل است! فرض این است که مخاطب خود اهل ایمان هستند، چگونه به اهل ایمان

شرک عملی (شرک در پرستش) خود مراتب دارد. بالاترین مراتبش که سبب خروج از حوزه اسلام است، همان است که شرک جلی خوانده می شود اما انواع شرک خفی وجود دارد که اسلام در برنامه توحید عملی با آنها سخت مبارزه می کند بنابراین شرک دو گونه است: یکی جلی

از آیه ۲۲ تا آیه ۳۵ سوره معارج که با جمله «الا المصلین* الذین هم علی صلاتهم دائمون» شروع می شد و به جمله «اولئک فی جنات مکرمون» ختم می شد برخی ویژگیهای مومنین واقعی ذکر شده است. در این آیات با توجه به آیه ای که پایان این آیات

وقتیکه فرعون و لشکریانش بدنبال حضرت موسی علیه السلام و پیروانش حرکت میکردند که آنها را دریابند و همه را از دم تیغ کین بگذرانند، حضرت موسی به کنار رود نیل رسید، راه فرار هم نداشتند؛ زیرا از اطراف لشکریان او را احاطه کرده بودند، فقط به جلو راه داشتند

ملک یعنی سلطه و اقتدار. انواع قدرتها، نیروها، تواناییها در عالم‏ وجود دارد، و بلکه غیرمتناهی. و شک ندارد که هر موجودی در حد خودش و به اندازه ظرفیت خودش از یک قدرت و توانایی و اقتداری و از یک حدی‏ از سلطه برخوردار است. اگر ما یک مورچه را

سؤال مطرح شده که ، معصوم یعنی چه؟ آیا این، ساخته منطق ما شیعه است یا مبانی دارد و ما پرورشش داده و بهترش کرده ایم؟ اصولا آیا به کسی معصوم می گوئیم که گناه نکند یا کسی که علاوه بر گناه، اشتباه هم نکند. مرحوم میرزا ابوالحسن خان فروغی

سخن قرآن کریم در مورد اینکه عمل چه کسی مقبول است و عمل چه کسی مقبول‏ نیست ، این است که آن کسی که برای دنیا تلاش می‏کند حتما هدفی دارد ، اگر شهرت و معروفیت است ، محبوبیت است ، پیشرفت کشورش است ، بلند شدن آوازه هم نژادان

امروز دیگر اندیشمندی یافت نمی شود که نیاز انسان را به نوعی ایمان، حتی ایمان غیرمذهبی که به هر حال امری ماوراء علم است انکار کند. برتراند راسل با آنکه گرایشهای مادی دارد اعتراف می کند که: کاری که منظور آن فقط درآمد باشد، نتیجه مفیدی بار نخواهد آورد برای

قرآن در آیه ۶۵ در سوره انفال می فرماید: «یاایها النبی حرض المومنین علی القتال ان یکن منکم عشرون صابرون یغلبوا مائتین و ان یکن منکم مائه یغلبوا الفا من الذین کفروا بانهم قوم لا یفقهون؛ ای پیامبر! مومنان را به جهاد برانگیز. اگر از شما بیست نفر صابر باشند

تقیه به معنای ترسیدن از خطر و اتخاذ رفتاری مناسبت با آن است. شیخ صدوق در تعریف تقیه می گوید: کتمان حق و پوشیده داشتن اعتقاد از مخالفان و ترک مبارزه با آنان، به دلیل ضرر دینی یا دنیوی که بیان حق ممکن است سبب شود. تقیه ریشه ی قرآنی

مطلبی که لازم است مورد توجه واقع شود این است که تنها ایمان مذهبی قادر است که انسان را به صورت یک “مؤمن” واقعی در آورد، هم خودخواهی و خودپرستی را تحت الشعاع ایمان و عقیده و مسلک قرار دهد، و هم مدعی “تعبد” و “تسلیم” در فرد ایجاد کند

خداوند در قرآن به مؤمنین می فرماید: «یؤتکم کفلین من رحمته؛ دو سهم از رحمتش به شما ببخشد» (حدید/۲۸). ایمان بعد از ایمان موجب می شود که شما دارای دو حظ و دو بهره از رحمت الهی بشوید، ایمان اول یک حظ و بهره مخصوص به خود به شما می

قرآن ذکر می کند که نوح مدتها دعوت کرد، جز یک عده کمی ایمان نیاوردند، حالا موقعی رسیده که دیگرنوح هم از این مردم مایوس شده است. اینجا باز خدا دعاهای نوح را به درگاه الهی یاد می کند: «قال رب انی دعوت قومی لیلا و نهارا؛ خدایا من شب

بهره مندی از نعمت بزرگ و ارجمند عقل از ویژگی های انسان است. عاقل حقیقی کسی است که از این نعمت در صحنه های مختلف زندگی استفاده بهینه می کند. یکی از جلوه های بهره مند و استفاده صحیح از نعمت عقل، توجه کردن به هشدارها و زنگ های خطری

در قرآن کریم در سوره حجرات آیات ۱۴ و ۱۵ می خوانیم : عرب های بادیه نشین گفتند: ایمان آورده ایم. بگو شما ایمان نیاورده اید. ولی بگویید اسلام آورده اید، اما هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است و اگر از خدا و پیامبر اکرم صلی الله علیه و

آیه ۱۸ سوره حشر خطاب به مؤمنین است: «یاایها الذین آمنوا اتقوا الله، ای اهل ایمان تقوای الهی داشته باشید». راجع به کلمه تقوا ما مکرر بحث کرده و نوشته ایم که اگر چه معروف در ترجمه ها این است که تقوا را گاهی به ترس و گاهی به اجتناب

در آیه ۱۰ سوره الرحمن آمده: «فیها فاکهه و النخل ذات الاکمام». کلمه «وضعها» (در آیه «والارض وضعها للانام») یعنی نهاد آن را این اشاره است به آن استفاده‏ای که انسان از نهادگی زمین می‏برد، یعنی زمین برای انسان بساط و فرش و گهواره است که‏ انسان در روی آن

اصلا وحی، خود مدد غیبی است ولی در مقیاس اجتماع بشر. آنجا که دیگر پای علم بشر، پای عقل بشر، پای فعالیت بشر نمی‏رسد، آنجا که دیگر پای‏ حس نمی‏رسد، پای عقل و فکر نمی‏رسد، خداوند به وسیله یک عده به نام‏ پیامبران، بشر را هدایت و راهنمایی می‏کند، از

خداوند در قرآن کریم در آیه ۴۹ از سوره انفال می فرماید: «اذ یقول المنافقون و الذین فی قلوبهم مرض غر هؤلاء دینهم و من یتوکل علی الله فان الله عزیز حکیم؛ آنگاه که منافقان و بیماردلان می گفتند: این (مومنان) را دینشان فریفته است. و حال آن که هر

چه انسانهایی مجموعا یک ” خود ” دارند و روح واحد بر آنها حکمفرماست؟ خودآگاهی انسانی در میان چه انسانهایی رشد می یابد و نمو می کند و در آنها همدردی و هم پیکری ایجاد می کند؟ آیا تنها میان انسانهای به انسانیت رسیده که ارزشهای انسانی و در حقیقت

پقرآن کریم در آیات بسیاری اصل عدم تبعیض میان بشر را در پاداش داشتن عمل خیر و کیفر داشتن عمل شر تأیید می کند. قرآن با یهودیان که دارای فکر تبعیض بودند سخت مبارزه کرده است. یهودیها معتقد بودند – و هم اکنون نیز معتقدند – که نژاد اسرائیل محبوب

نور هم مانند آب، نهر و رودخانه و دریاچه و دریا و اقیانوس دارد؛ مؤمنان صاحب یقین در دریاها و اقیانوس های نور غوطه ورند؛ «نور علی نور» (النور/۳۵) تمام نورهای متراکم و شفاف؛ نوری به روی نوری، مؤمنین را فرا میگیرد. حقیقت ایمان؛ نور و حیات : «أو من

خداوند متعال اصل همه هدایتهاست و برای نور هدایت خودش مثالی ذکر کرد و فرمود: «یهدی الله لنوره من یشاء؛ خدا هر کس را که بخواهد به این نورش هدایت می کند» (نور/۳۵). یکی از آثار اینکه انسان از نور هدایت الهی استفاده کند این است که عمل انسان ارزش