۱۴.استاد قرائتی، امر و نهی بی جا به فرزندان

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد رفیعی  

عنوان: امر و نهی بی جا نسبت به فرزند   

جوان در سن ۱۸-۱۷ سالگی دیگر زمان امر ونهی کردن به او نیست. موقع تحکم کردن نیست. اهل بیت (ع) خیلی توجه به این موضوعات داشتند.

اسماعیل فرزند حضرت امام صادق (ع) آمد خدمت پدر، گفت: پدر، کسی می خواهد تجارت کند من می خواهم اموالم را بدهم که برود تجارت کند چه کنم؟

خب حضرت می توانست سریع و صریح بفرماید: خیر، من صلاح نمی بینم. اینطور نفرمود بلکه فرمود: پسرم، این آقایی که می خواهیم مالت را به او بدهی شرب خمر می کند.

حضرت نظر مشورتی به او داد. نفرمود نده! اشاره به شرب خمر کرد.

گفت: پدر جان مردم اینطور می گویند ولی من فکر نکنم درست باشد.

آقا فرمودند: اگر یک عده مومن می گویند درست است.

اتفاقا گوش هم نکرد رفت و پولش را به او داد و سرمایه اش هم از بین رفت.

در مکه مکرمه همین اسماعیل و دعا میکرد که خدایا پول مرا برگردان! امام صادق (ع) فرمود: خیر این پول هرگز برنمی گردد. من به شما گفتم!

بعضی از افراد دعاهایشان مستجاب نمی شود. یکی از کسانی که مستجاب نمیشود کسی است که خودش میداند و عالم است.

نکته اینجاست که آمرانه نبود. وجود رسول الله (ص) در عرفات بود. فضل ابن عباس هم یک جوان خوش تیپی و خیلی رسول خدا (ص) بود. این جوان خوش تیپ و خوش سیما در اوج غرایز جنسی در روز عرفه ایستاده بود و چشم چرانی می کرد. پیغمبر اکرم (ص) او را چند بار نگاه کردند و متوجه شدند که حواسش به دعا نیست. کنار او رفتند و نگفتند که نگاه نکن بلکه فرمودند: ای فضل، هر کسی امروز چشمش، زبانش و گوشش را کنترل کند حتما آمرزیده می شود.

روایت داریم هرکسی که در ماه رمضان آمرزیده نشد برود روز عرفه بیاید.

نفرمود: چرا نگاه می کنی، خجالت بکش و … چون تحقیر می شود. به هر حال جوان اقتضای سنی اش اینطور صحبت کردن نیست فرمود: امروز روزی است که ………

این راه گفتگو با جوان است. ما با ائمه فاصله داریم!

در حدیث داریم که یکی از فرزندان امام صادق (ع) لباس بلند می پوشید. این لباس کثیف می شد و نشانه تکبر بود. نفرمود: پسرم لباست را کوتاه کن! بلکه فرمود: دوست نداری، یک مقدار لباست را کوتاه تر کنی؟

خیلی فرق می کند. این درست است.