صفحه اصلی دوره بازکردن همه
1 از 2

۲۱.استاد عالی، الگوپذیری فرزندان از والدین

متن

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد عالی  

عنوان: الگو پذیری فرزندان از والدین   

شما ببینید: در پروتکل های صهیونیست ها آمده که بچه ها را از خانه ها به خیابان ها بکشید، ما خودمان تربیتشان می کنیم.

بچه ای که اهل خانه نباشد، بیش از اهل خانه بودن و خانواده بودن بخواهد با دوست دختر و دوست پسرش بخواهد باشد، اهل قهوه خانه باشد، بیرون بخواهد فقط بچرخد و بیش از این که با برادر و خواهر انس داشته باشد با کامپیوتر و موبایلش باشد، لغزشگاه برای او بسیار زیاد ایجاد خواهد شد.

پیغمبر (ص) فرمود: پدران و مادران، خودتان عامل به خیر باشید.

یک خانمی در تهران است. چهار فرزند دارد. یکی از یکی نجیب تر و موفق تر. از این خانم پرسیدند که چه کار کردی که این فرزندانت اینطور مانند دسته گل رشد کردند؟

پاسخ داد: من آن چیزی که که می خواستم بچه هایم بشوند خودم عمل کردم!

بر خلاف بعضی از ما که آن چیزی که نشدیم و فقط آرزو داشتیم می خواهیم سر بچه ها در بیاوریم.

به قول آن جمله حکیمانه: بچه های ما آنچنان می شوند که ما هستیم نه آنچنان که ما می خواهیم.

لذا اگر بخواهیم بچه هایمان خوب باشند خودمان عمل کنیم. و این یک کلاس تربیتی برای خود انسان هم است. یعنی خود پدر و مادر هم شروع می کنند روی خودشان کار کردن!

 البته این را می دانیم یک درصدی هم باید بگذاریم شاید پدر و مادر همه چیز را رعایت کنند بشوند حضرت نوح (ع)، اما فرزندشان کسی بشود که ….

این هم می شود. بچه خودش هم اختیار دارد. می تواند راه بَد را انتخاب کند اما آنجا دیگر پدر و مادر مسئول نیستند. آنجا دیگر پدر و مادر آنچیزی که از دستشان برآمده انجام داده اند. کوتاهی نکردند.

دختر حضرت امام (ره) می گفتند: آقا (حضرت امام) اگر یک کلمه به ما می گفت بچه ها نمازتان را اول وقت بخوانید برای ما کافی بود اصلا نیازی به اصرار و فریاد نداشت چون می دانستیم کسی این حرف را به ما می زند که تمام عمر نمازش را اول وقت خوانده است. خودش اهل عمل بود.

زمانی که مادر برای یک سبزی خریدن سریع بیرون میدود و حجابش را هم درست رعایت نمی کند فرزند نزد خودش فکر می کند که حجاب شوخی است.

بچه ها از رفتارها می فهمند که دین جدی است یا شوخی! حالا دائم ما حرف بزنیم نتیجه ای ندارد مهم کار و عمل ماست.

محتوای درس
پیمایش به بالا