کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد گرجی
عنوان: راه های مدیریت و شناسایی استعداد
اگر بخواهیم استعداد فرزند را شناسایی کنیم والدین باید همراه باشند. یعنی یک والد خوب والدی است که بتواند نکته سنج باشد. جزئیات رفتار فرزندش را از ابتدای تولد تا زمانی که الآن است بداند.
مثلا بداند: فرزند من زود راه رفت، زود حرف زد، زود دندان درآورد و… که مربوط به قبل از دوسالگی است. یا بالاتر که می آید و به کلاس اول می آید: زودتر یاد گرفت، ریاضی یا درس دیگری را زودتر و بهتر از بقیه یاد گرفت، مهارت های حرکتی اش خوب بود (مثلا ۵-۴ ساله که بود از در و دیوار بالا می رفت)، در اینجا بحث خطرآفرینی مباحث را نداریم بلکه مهارت های حرکتی را مدنظر داریم مثلا دو وسیله ریز به او بدهیم و او بتواند از هم تفکیک کند. این ها را بداند، بلد باشد و بتواند انجام بدهد.
این ها را چه کسی می تواند متوجه بشود؟ پدر، مادر و اطرافیان نزدیک
پدر و مادری موفق هستند که این نکته سنجی ها و ریزبینی ها را در تربیت فرزند دارند. و وقتی که به اتاق مراجعه می کنند می گویند: فرزند ما در این سن فلان مهارت را داشت، این حرکت را میکرد، این استعداد را را داشت. این کمک والدین در شناسایی ویژگی های اولیه فرزند به مشاور خیلی کمک می کند.
وقتی که مشاور این ها را غربالگر کرد و از پدر و مادر پرسید و متوجه شد که این کودک از ابتدای تولد تا امروز که یا کودک یا نوجوان یک سری مهارت ها، استعدادها و کارهایی را می توانست انجام بدهد و می دانست که متفاوت تر از بقیه بچه ها بود. بعد می آید و از این فرد تست و آزمون روانشناسی می گیرد. او را در حیطه های مختلف ارزیابی می کند تا متوجه بشود این فرد استعداد یا مهارت خاصی دارد یا خیر؟
اگر مشاور بتواند این کار را به خوبی انجام بدهد همراه با والدین کمک می کند تا مسیر آینده ی این فرد در جهتی قرار بدهد احتمال موفقیتش بالاست. یعنی می داند بالای ۹۰-۸۰ درصد موفق می شود.
اگر مشاور بتواند این کار را به خوبی انجام بدهد نتیجه اش به این ختم می شود که موفقیت فرد تضمین شده باشد. در نتیجه احتمال موفقیتش هم بیشتر است.
در اینجا یک والد موفق مورد نیاز است. یک روانشناس و مشاوری که در زمینه استعدادسنجی مهارت داشته باشد هم باید حضور داشته باشد تا بتواند از ترکیب این کارها (آزمون و اطلاعات کسب شده از والدین) مسیر جهت استعداد نوجوان را شناسایی کند و معرفی کند.