۲۰.تربیت فرزند ۲

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: تربیت فرزند، قسمت دوم

موضوع: تربیت فرزند

در روایتی داریم کُلُّ مَولودٍ یُولَدُ على الفِطرَهِ :  هر فرزندی که متولد شده است با یک فطرت طبیعی متولد شده است و إنّما أبَواهُ یُهَوِّدانِهِ و یُنَصِّرانِهِ گر  اینکه پدر و مادر منحرفشان کنند.

بچه‌ها به طور طبیعی خیر و شر را تشخیص می‌دهند. مثلاً فرزند ۲ یا ۳ سال دارد و یک سیب به شما می‌دهد می‌گوید این را نگه‌دار صورتم را بشویم و بیایم. وقتی می‌آید می‌بیند شما سیب او را خورده‌اید. این کلمه خیانت‌درامانت را بلد نیست، اما تمام سلول‌های روح او می‌گوید این سیب امانت بود من به تو امانت دادم رفتم صورتم را بشویم تو خوردی و خیانت کردی! کلمه خیانت و امانت را نمی‌تواند بگوید اما با تمام وجود درک می‌کند که تو سیب را خورده‌ای و خیانت کرده‌ای.

قرآن می‌گوید: فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ما به طور طبیعی خیر و شر را به فرزند الهام می‌کنیم.

باید در تربیت بچه دقت کرد.

پیامبر فرمودند: امان از پدر و مادرهای آخرالزمان. گفتند کافر؟ فرمود خیر، پدر و مادرهای مسلمان که بچه را لوس بار می‌آورند، بچه باید تلخی‌ها را هم بچشد.

امیرالمؤمنین علی (ع): اینهایی که بچه‌ها را لوس بار می‌آورند مانند درخت‌هایی هستند کنار جوی آب که شاخه‌هایشان سفت نیست ولی درخت‌هایی که دیر آب می‌خورد چوبش سفت‌تر است مانند درخت بادام

امام حسین علیه‌السلام بچه‌هایشان را بردند کربلا تا این صحنه‌ها را ببینند و راوی این حادثه‌ها باشند بتوانند نقل کنند با چشم‌هایشان فیلم‌برداری کنند. با گوش‌هایشان نوار بگیرند.

یک خبرنگار زن برد یعنی حضرت زینب را برد. نامه به رؤسای قبیله‌ها می‌نوشت، به بزرگان که من می‌روم کربلا بیایید کمک، این نامه خودش افشاگری بود حالا یا می‌آمدند یا نمی‌آمدند. اگر نمی‌آمدند که اتمام حجت بود. پسر پیغمبر دعوت کرد و شما گوش ندادید اگر می‌آمدند یا کشته می‌شدند یا نمی‌شدند. اگر کشته می‌شدند فامیل آن شخصی که کشته شده علیه حکومت تحریک می‌شد. اگر می‌آمد و کشته نمی‌شد باز یک خبرنگار به خبرنگاران اضافه می‌شد رئیس قبیله می‌آمد کربلا و می‌رفت نقل می‌کرد. یعنی اینها همه حساب و کتاب دارد. بچه‌ها را نباید لوس بار بیاوریم.

پیامبر فرمودند: کسانی که بچه‌هایشان را لوس بار می‌آورند اینها نه از من هستند و نه من از اینها هستم.

فرزند خوب هم هدیه خوب به انسان‌های خوب است.

قرآن می‌فرماید: فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَکُلًّا جَعَلْنَا نَبِیًّا چون حضرت ابراهیم از بت و بتخانه اعتراض کرد به خداوند، اولاد خوبی به او داد: اسحاق – یعقوب و …

حضرت ابراهیم از بت فرار کرد، بانی و سازنده کعبه شد.

اگر گاهی پدر و مادر از گناهی و انحرافی بگذرند، هدیه که خداوند به اینها می‌دهد اولاد خوب است.

ضمناً پدر و مادر خوب، روی فرزندش هم اثر می‌گذارد.

وَ کانَ أَبُوهُما صالِحاً یعنی گاهی پدر و مادر صالح چون خوب هستند خیر به فرزندان می‌رساند.