۱۰.برکات ازدواج ۱

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: برکات ازدواج، قسمت اول

ازدواج و تشکیل خانواده برکاتی دارد یکی از برکاتش توسعه انسانی است.

توسعه انسانی: گفتیم کسی که همسر ندارد می‌گوید خودم، شلوارم کیفم، کفشم و کتم. اما تا ازدواج کرد می‌گوید خودم، زنم، مادرزنم، بچه‌ام …… یعنی خودش توسعه پیدا می‌کند و من‌ها می‌شود ما.

مسئله دیگر این است که کار و تلاش اقتصادی پیدا می‌کند. چون انسان وقتی ازدواج کرد مسئول اداره خانواده می‌شود.

برای اداره خانواده باید تلاش بیشتری کند، چون خرجش سنگین‌تر می‌شود.

یک آقایی داشت می‌رفت، یک فقیری کنار کوچه بود، به او پول داد و شخصی که همراه این بود گفت: آقا پول نده، گفت چرا؟ گفت این تریاکی است! گفت آه، برگشت مقدار دیگری داد، گفت گفتم چیزی نده! شما یک مقدار دیگر هم به او صدقه دادی؟ گفت شما گفتی تریاکی هست، خب تریاکی خرجش سنگین‌تر.

آدمی که زن و بچه دارد، خرجش سنگین تر است. به فکر این است که چگونه و از چه راهی کار بهتری پیدا کند؟ پول بیشتری بدست بیاورد و حالا که بدست آورد چطوری صرفه جویی کند که بتواند برنامه ریزی کند؟ علاوه بر اداره زندگی،  برای آینده هم یک پس اندازی برای خودش و زن و بچه اش داشته باشد .

بنابر این تلاش اقتصادی مرد بیشتر می شود، حتی  اگر پیغمبر باشد.

حضرت موسی (ع) با همسرش مسیری می‌رفتند. خانمش ظاهراً حامله بود و هوا هم سرد بود. گفت: سرما می‌خوریم. فرمود من از دور آتشی می‌بینم، اینجا بمانید من بروم آتش را بیاورم گرم شوید.

یعنی پیامبری مثل موسی (ع) که پیامبر اولوالعزم است باید مسئول گرم‌کردن خانمش هم باشد، نباید خانمش سرما بخورد، فرمود بایستید تا من آتش بیاورم.

وقتی رفت آتش بیاورد، آنجا ندایی آمد که یا موسی تو پیامبری.

قران می‌گوید: رشد انسان فقط در سیروسلوک نیست. با این همسرداری ببینید حضرت موسی به چه مقام‌هایی دست پیدا کرد:

تعبیرات:

من که خدا هستم تو را انتخاب کردم برای پیامبری موسی تو پیغمبر شدی.

جایی دیگر می‌گوید: من تو را انتخاب کردم برای خودم تو بنده ویژه من هستی.

یک جای دیگر می‌فرماید: با موسی بلند صحبت کرد و گفتگو کردیم و …

بالاترین کلمات عرفانی را خداوند به حضرت موسی (ع) داد، برای اینکه توانست همسرداری کند.

اگر کسی می‌خواهد به درجات معنوی برسد از همین راه‌های طبیعی به درجات معنوی هم برسد. (آیین همسرداری)

ازدواج مقدس است، همسرداری وظیفه است حتی برای انبیاء.

روایت داریم خدا لعنت کند آن مردی را که همسرداری را خوب انجام نمی‌دهد، زنش را آواره می‌کند، خرجی زن و بچه‌اش را نمی‌دهد و کوتاهی می‌کند. اگر مرد با تلاشی که انجام می‌دهد ولی هنوز از لحاظ مالی در مضیقه است، حسابش جداست! اما اگر مرد تنبل هست و تن پرور و نمی‌خواهد دنبال کار برود و در این صورت به زن و بچه‌اش بد بگذرد، در حدیث داریم که خدا لعنت کند مردهای تن‌پروری که به فکر زندگی همسرشان نیستند.