۴۷.مسیر درست

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: مسیر درست   

اگر انسان راهش را بداند آرامش دارد.

اما اگر کسی بیراهه برود آرامشی در زندگی خود ندارد.

اگر مثلاً دوشاخه تلویزیون و تلفن را اشتباه بزنیم و تلفن می‌سوزد و تلویزیون هم روشن نمی‌شود.

یا برای واردشدن به خانه باید از درب خانه‌ها وارد شد، وگرنه حیوان نیستیم که از پشت‌بام برویم، یعنی هر کاری را از راهش باید ورود کنیم.

قدیم حاجی‌ها آنهایی که سال اولشان بود و ناشی بودند وقتی می‌خواستند بروند مکه با یکی که دو سه بار رفته بود مکه همراه می‌شدند و با آن می‌رفتند و عبایش را می‌گرفتند که گم نشوند.

گاهی گرد گچ روی لباس شما می‌نشیند. خب برای از بین بردنش باید با سیلی دست ردش کنید، اما اگر دوده نشست، دیگر نمی‌شود، اگر بزنی هم دستت سیاه می‌شود هم‌لباست پر از دود می‌شود. برخورد با هرکدام فرق دارد.

ما باید بلد باشیم با چه روشی در چه زمانی هر کاری را انجام دهید

برای بیان سفارش‌ها و نصیحت‌ها باید در زمان مناسب صورت بگیرد. مثلا اگر معلمی نمره ۲۰ به شاگردش بدهد و زیر آن بنویسید که: فرزند عزیزم نظافت را بهتر رعایت کن و … او گوش می‌دهد، اما اگر زیر نمره صفر بنویسد پرت می‌کند می‌گوید نمره صفر داده حالا می‌گوید فرزند عزیزم! فرزند عزیزم! بچه عصبانی است وقتی عصبانی است که نمی‌شود نصیحتش کرد.

وقتی کسی می‌مرد می‌گفتند بیایید ببینید چطور چشم‌هایتان بسته می‌شود! تا چشم‌هایتان باز است گناه نکنید. اگر در این موقع ۵ دقیقه صحبت کنیم از ۱۰ ساعت سخنرانی اثرش بیشتر است. چون عزیزشان را ازدست‌داده‌اند می‌فهمند دیروز چشمش می‌دید امروز نمی‌بیند، دیروز حرف می‌زد امروز نمی‌زند.

اینکه انسان بداند کجا بزنگاه است، با که برود با که سخن بگوید و …. خیلی مهم است.

حضرت موسی (ع) با فرعون گفتگو کرد که تو ساحرها را دعوت کن تا سحر و جادوهایشان را انجام دهند، من هم عصایم را به زمین می زنم مار شود. گفت: کجای شهر باشد؟ فرموئد یک جای شهر که همه ی مردم دسترسی داشته باشند. چه وقت باشد؟ روز تعطیل باشد همه بتوانند بیایند. چه ساعتی؟ ساعتی که خوابشان را کرده باشند، غذا خورده باشند، ببینید، همه چی حساب شده بود تا مردم از معجزه الهی خبردار گردند.

در انجام یک برنامه باید حساب کرد زمان ، مکان ، شرایط ، ابزار و ….

پیامبر فرمود: همینطور که خداوند به من فرموده واجبات را انجام بده گفته با مردم هم مدار ا کن.

زن و مرد لباس یکدیگرند در زندگی مشترک هستند. چرا؟ چون لباس، هوا که گرم می‌شود، سبک می‌شود و هوا که سرد می‌شود، لباس سنگین می‌شود. مرد در خانه عصبانی است، زن بامحبت شود. زن کارکرده خسته است، مرد بامحبت باشد.

بالاخره باید یکی از دو کوتاه بیایید، تو یکی، من هم یکی، والا دعوا می‌شود.

حرکت دست با زبان باید هماهنگ باشد نباید ضد زبان باشد. اینها فوت و فن دارد.

حتی یک موسیقی برای ماجرایی خوب است، اما برای یک ماجرای دیگر بد است.

زندگی همه‌اش مهارت است. ای‌کاش به‌جای درس‌های بیخودی که گاها می دهند مهارت یاد فرزندان می‌دادند. ما بلد نیستیم زندگی کنیم. یک سبزی که پاک می‌کنیم ۵ بار گل‌کشی می‌کنیم.

زندگی همه‌اش مهارت است و ما غافل و چون راه آن را بلد نیستیم دائم دردسر درست می‌کنیم.