۱۳۰.بازی،دنیای بچه ها

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: بازی، دنیای بچه‌ها

یکی از پرسش هایی که مطرح است، این است که بازی تا چه سنی باید ادامه داشته باشد؟
به دو نکته باید اشاره کنیم:
نکته اول: تا هفت سالگی همه دنیای بچه ها هم بازی باشد، کم است. هرچقدر بتوانیم فرصت بیشتری به آنها بدهیم و بستر سازی بیشتری را فراهم کنیم، قطعا بازی می تواند مهمترین فعالیت و رویکرد در هفت سال اول باشد.
نکته دوم: زمانی که بچه ها از هفت سال اول به هفت سال دوم وارد می شوند، مأموریت ها و فعالیت های دیگری هم دارند.
باید به دنبال تعلیم و تربیت باشند. به دنبال مهارت آموزی هایی باشند.
در دوره هفت سال دوم به بعد بخشی از زندگی بچه ها تبدیل به بازی یا ورزش می شود. در این دوره دیگر نمی گوییم که همه زمانشان را برای فعالیت بازی قرار بدهیم. البته بصورت طبیعی، هرچه که سن انسان بالاتر می رود، می بینیم که آن کسالت بدنی در انسان شکل می گیرد. دیگر این انسان مانند کودک ۵-۴ ساله تمایلی برای اینکه از صبح تا شب به فعالیت بازی مشغول باشد را نخواهد داشت. بیشتر دوست دارد که بنشیند. به تدریج فعالیت های عضلانی انسان کاهش پیدا می کند. و لذا این فرآیند بصورت ذاتی و طبیعی در انسان شکل می گیرد.
قاعده بر این است:
 در هفت سال اول حتما زمینه فعالیت بیشتر را فراهم آوریم.
 در هفت سال دوم و سوم، برنامه ریزی هایی داشته باشیم که بچه ها هم به بازی و هم به ورزش بپردازند.