۱۳۵.وابستگی فرزند(قسمت اول)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: وابستگی فرزندان، قسمت اول

اگر بخواهیم وابستگی فرزندان را مورد تشبیه قرار بدهیم این گونه بیان می کنیم:
پدری نزد من آمده بود و تعریف می کرد. همسرش، فرزند کوچک خودش را برای اینکه در خانه بتواند مدیریت کند که به این طرف و آن طرف نرود، یک پایش را با طناب به دور ستون وسط خانه بسته بود که فقط در یک محدوده مشخص شده بتواند تکان بخورد.
وابستگی یعنی:
بچه ها را به طنابی بسته باشیم و اجازه مانور را هم به آنها ندهیم.
نتیجه ی وابستگی:
رشد فکری و عقلی و عاطفی و اجتماعی فرزندان کاهش پیدا خواهد کرد.
بدانیم که وابستگی در مُدل های تربیتی، به عنوان آسیب تربیتی مورد بحث قرار می گیرد.
یک نکته مهم:
وابستگی بچه ها با مُدل تربیتی ما گِرِه خورده است.
بچه ها بصورت ناخودآگاه وابسته نمی شوند بلکه به دلیل رفتارهای ما و مُدل های تربیتی ما می باشد که وابسته می شوند.
به این توجه کنیم که نقش والدین در کاهش وابستگی فرزندان، به عنوان یک نقش محوری و کلیدی محسوب می شود.