۲۰.فرزندانمان را درک کنیم!!!

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: فرزندانمان را درک کنیم!

در بحث تربیت یکی از مواردی که فرزندان (مخصوصا نوجوانان) را با ما همراه می کند، این است که درک خوبی از آنها داشته باشیم.
گاهی اوقات پدر و مادر توقعات زیادی از فرزندان دارند که این توقعات به آنها آسیب می زنند و آنها مقاومت می کنند و بین خودشان و والدین سدی را ترسیم می کنند. ولی اگر توقعات منطقی باشد و به اندازه توان از فرزندان انتظار داشته باشند
مثال: در مورد نماز به فرزند فشار می آوریم که نمازش را اول وقت و کامل بخواند.
این منجر به این می شود که او مقاومت کند و بهانه بگیرد. دلیلش این است که ما از او انتظار بالایی را داشتیم.
ولی گاهی ما از فرزند انتظار داریم که نمازش را بخواند. نماز هم یک زمان مشخصی دارد. و این مدت را خداوند متعال برای انجام این فریضه قرار داده است و به فرزند می گوییم: دوست داریم که نمازت را بخوانی، حالا در این زمان بخوان، البته بدان هر چه به اول وقت تر بخوانی ثواب بیشتری خواهی برد!
این درک و توقع متعادل است. فرزند ما هم قطعا همراهی بیشتری خواهد داشت. ولی اگر او انتظار داشته باشیم که حتما باید نماز اول وقت بخواند او فاصله می گیرد و حتی ممکن است که از روی لجاجت دیگر نماز نخواند.
 در تربیت باید بدانیم که درک کردن و توقع به جا داشتن می تواند به امور تربیتی کمک کند.