۵۰.حسادت نسبت به فرزند نو رسیده (قسمت اول)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: حسادت نسبت به فرزند نورسیده

بحث حسادت نسبت به فرزندان نورسیده یکی از دغدغه هایی است که ما در پرسش های والدین بصورت فراوان دیده می شود. باید راهکارهایی ارائه بشود که بتوانیم این حسادت ها را به حداقل ممکن برسانیم.

راهکارهای پیشگیری از حسادت نسبت به فرزند نورسیده:
۱- هیجانات عاطفی اطرافیان مورد کنترل قرار بگیرد. و خود پدر و مادر هم در محبت به فرزند مراقب باشند که فرزند کوچکتر و قرزندی که تازه متولد شده خیلی در توجه و منظر فرزندان بزرگتر نباشد.

۲- توجه به خریدهایی است که انجام می شود.
فرزندی که تازه به دنیا آمده ،نیازهایی دارد. نیازهای اولیه دارد.
پدر و مادر در خریدها بخشی از این نیازها را می خواهند تأمین کنند. مثل نیاز به پوشک، تغذیه خاص
پدر وارد خانه می شود با یک پلاستیک بزرگ که در آن وسایل مورد نیاز فرزند کوچک است. بعد می بینیم که فرزندان بزگتر می پرسند این برای کیست؟
پدر و مادر هم پاسخ می دهند برای فرزند تازه به دنیا آمده است.
می پرسند که برای من چه خریده اید؟
پدر و مادر پاسخ می دهند که تو همه چیز داری!
همین تفاوت که اتفاق می افتد. می بینیم که حسادت را نسبت به فرزند کوچکتر بروز می دهند. لذا باید اینطور خرید ها را مراقبت کنیم که در حضور فرزندان بزرگتر نباشد.
این نکاتی که گفته می شود بیشتر برای فرزندان زیر هفت سال است که قابلیت حسادت را بیشتر دارند چون هنوز به تکامل فکری و قدرت ذهنی نرسیده اند.
درست کردن اتاق فرزندان کوچکتر هم یک نکته حائز اهمیت است.
گاهی مشاهده می شود که فرزند بزرگتر با کوچکتر یک اتاق مشترک دارند و وسایل فرزند کوچکتر تازه تر و نوتر می شود ولی برای آنها تغییری نمی کند و می بینند که هیچ چیزی برای آنها تهیه نشده است و این منجر به آزار و اذیت آنها می شود و نتیجه اش رفتار حسادت گونه خواهد داشت.

۳- نوع رفتارها و پرسش های ما بزرگترها نسبت به فرزندی که تازه متولد شده است. شکل می گیرد.
مثلا پدر وارد خانه می شود و فرزند بزرگتر به استقبال می آید و سلام می کند. می بینیم که در همان جملات اول پدر از نوازد می پرسد. راستی بابا جان، خواهرت چطور است؟ امروز که اذیت نکردی؟
این همانند آب یخی است که بر روی فرزند بزرگتر ریخته می شود و حسادت را تولید می کند.
پدر وقتی وارد منزل می شود باید طوری رفتار کند که گویی فرزندی به دنیا نیامده است. یعنی تمام توجهات و سوالات خودش را معطوف به فرزندان بزگتر داشته باشد.

به این نکته مهم توجه کنید:
حسادت به صورت نهفته در وجود همه انسان ها وجود دارد. و آن چیزی که این حسادت را برانگیخته می کند نوع رفتار اطرافیان است. یعنی ما این حسادت را برانگیخته می کنیم. بعد در بچه های کوچک چون قدرت کنترل و تحلیل پایین تر است راحت تر به حسادت می افتند.
بچه هایی که تازه به دنیا می آیند چون بیشتر نیازهای زیستی شان محوریت دارد. و این فکر نباید باشد که دائم باید نسبت به آنها محبت بشود. درست که محبت هم نوعی نیاز است. ولی گستردگی به اندازه بچه هایی که سن بالایی دارند نیست. لذا توجهات خودمان را بیشتر نسبت به فرزندان بزرگتر داشته باشیم.