۱۷.جبران خطا

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: جبران خطا       

انسان گناه می‌کند، معصوم که نیستیم، وقتی که گناه می‌کنیم فکر می‌کنیم بد شد، آبرویم رفت! دیگر قابل‌اعتماد نیستم.

مثلاً جوان ماشین پدرش را می‌برد بیرون، تصادف می‌کند، این حالا می‌گوید اگر مادر یا پدر بفهمد چه کنم؟!

اگر کسی خلافی کرد، یک راه بازگشت برای او بگذارید که او احساس نکند که به درد نمی‌خورد. می‌گوید: بله ما که دیگ آبرویمان رفت، دیگر آب که از سرگذشت چه یک وجب چه صد وجب.

افرادی هستند ناراحتی‌شان به این دلیل است که حالا با این غلطتی که کرده چه کند؟!.

برشکست شده، می‌گوید من دیگر نمی‌توانم و این یعنی خودباختگی؛ لذا یک راهی را باید برای او بگذاریم.

امام علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: إذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَنبِهِ لِئَلاّ یَحمِلَهُ الإِخراجُ عَلَى المُکابَرَهِ.^{(شرح نهج البلاغه : ج ۲۰ ص ۳۳۳ ح ۸۱۹ (}اگر با یک جوانی عتاب کردی،مثلا گفتی: غلط کردی، بیخود این کار را کردی، تشر زدی. یک کاری کنید از دست نرود .یک راهی هم جلو پاش بگذار که فکر نکند برای ابد و همیشه مثلا ازدواج کرده و شکست خورده، نگوییم: تو اگر آدم بودی همسر اولت را نگه می داشتی . آدم است دیگر، حالا در یک جا شکست خورده است.

شکست مقدمه پیروزی است.

یکی از مرجع تقلید فرمودند چطور شد به اینجا رسیدی؟ گفت: سه جا شکست خوردم و سپس موفق شدم. رو منبر بودم می‌خواستم بگویم یک صلوات ختم کنید، گفتم یک بسم ا… ختم کنید، همه خندیدند.

در روضه باز یک کلمه را غلط گفتم. باز خندیدند سه بار مردم خندیدند. گاهی وقت‌ها شکست‌ها مقدمه رشد است.

یأس خیلی بد هست یأس از گناهان کبیره است. هیچ‌کس نباید مأیوس بشود.

گناه صغیره داریم و کبیره، کبیره آن است که خدا وعده عذاب بدهد. هیچ‌کس نباید مأیوس شود.

یکی پرده کعبه را گرفته بود می‌گفت ای خدا مرا ببخش! بعد می‌گفت می‌دانم نمی‌بخشی، امام فرمود: این چه مناجاتی است؟! گفت من از لشکریان یزید بودم رفتم کربلا، امام حسین (ع) را کشتم و برگشتم! امام فرمود: این یأس تو گناهش بیشتر از شرکت در لشکر یزید است.

جوان بی‌پول شده، خودش را باخته در کنکور، و … باید راهی برایش بازکنیم و او را دریابیم، بگوییم دیگران هم مثل تو بودند، مشکلات خودمان را بگوییم تا کمی آرام شود.

وظیفه ما این است که برای آرامش راهی جلوی جوانان بگذاریم.