۲۰-مدیریت رسانه

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد عباسی
عنوان: مدیریت رسانه

خیلی از مواقع والدین رفتاری را برای فرزندشان ایجاد نمی‌کنند، از او انتظار دارند. یعنی:
رفتار نمازخواندن را ایجاد کردید؟
رفتار درس‌خواندن را ایجاد کردید؟
پس چرا از او انتظار دارید درحالی‌که این رفتار را ایجاد نکردید و برنامه‌ای نداشتید!
یعنی چه؟
یعنی اینکه: شما ابتدا به‌عنوان والد یک کودک، (در اینجا بحث ما بر روی نوجوان نیست و منظور ما کودک است؛ چون ما برای کودک ایجاد رفتار مطلوب داریم و کاهش رفتار نامطلوب) برای ایجاد رفتار برنامه داشته باشید. یک لیستی آماده کنید که چه انتظاراتی دارید. چه رفتارهایی را می‌خواهید برای کودکتان ایجاد کنید.
مثلاً: سلام‌کردن، نمازخواندن
نمازخواندن خیلی کلی است. بیایید این را ریز و جزئی کنید:
نمازش را بخواند یک رفتار است. هر وقت به هر شکل در یک سن خاص
نمازش را به‌موقع بخواند یک رفتار است.
نمازش را درست بخواند یک رفتار است.
نمازش را بدون تذکر و گفته مادر بخواند یک رفتار است.
مثل زمانی که از بچه‌ها می‌خواهیم که درس بخواند. اما خود درس‌خواندن چندین رفتار دارد. یعنی اینکه:
تکالیفت را بنویس هر طور هر وقت
تکالیفت را به‌موقع بنویس
تکالیفت را درست بنویس
تکالیفت را بدون کمک بنویس
منظور ما از این تفکیک و جزئی کردن رفتار این است که رفتارها را باید عملیاتی و عینی به بچه‌ها بگوییم. کلی نگوییم.
خیلی از وقت‌ها می‌خواهیم که فرزندمان سلام کند، خداحافظی کند، درخواست با تمنا داشته باشد، با جملات درست و مناسب داشته باشد به او می‌گوییم تو بچه خوبی باش!
بچه خوبی باش؛ یعنی چه؟
بنابراین، بچه خوبی باش؛ یعنی ایجاد یک سری رفتارهای جزئی که مادر برایش برنامه دارد.
لیست کنید و بعد برای ایجاد رفتار گام بعدی را بردارید.