۳۰-توجه به نیاز ها

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد عباسی
عنوان: توجه به نیاز ها

خیلی از مواقع وقتی که والدین شکایت دارند از بی‌انگیزگی بچه‌ها، از درس نخواندن‌ها، از گوش‌ندادن به حرف‌هایشان؛ بررسی که می‌کنیم متوجه می‌شویم: بچه‌ها خوب رشد نکردند. پس از بررسی متوجه می‌شویم که بچه‌ها فقر بازی دارند.
روان‌شناسان دریافتند زمانی یک کودک می‌تواند در مراحل رشد، در ابعاد مختلف مانند بعد شناختی، عاطفی، اجتماعی و معنوی رشد کند که کاملاً بازی کند.
یک مادری در اتاق درمان آمده بود و دیدیم که کودکش خیلی سالم است. از او سؤال کردم که چه کاری کردی؟
گفت: فقط با کودکم بازی کردم!!!
با کودکان بازی کنیم.
بازی فعالیتی است که کودک از آن لذت می‌برد.
لازم نیست وسیله خیلی زیاد داشته باشید. در همان خانه و با وسایل خانه لحظه‌به‌لحظه زندگی در خانه و کنار خانواده را تبدیل به بازی کنید.
زمانی کودک رشد می‌کند که با وسایل آشپزخانه و اتاق بازی کند؛ بنابراین همه چیز را تبدیل به بازی کنید.
والدینی در تربیت موفق هستند که بتوانند با بچه‌ها بازی کنند.
در سر سفره با بچه‌ها بازی کنید. حتی وقتی سفره را پهن می‌کنید حتی ته‌مانده‌ای که باقی‌مانده است و رنگی که روی بشقاب است برای کودک شما یک آبرنگ می‌شود و با انگشت روی سفره نقاشی بکشد. وقتی که حمام می‌رود کف داخل حمام تبدیل به بازی بشود. وقتی که بیرون می‌روید در ماشین، همه موضوعات مختلف آن چه که می‌بیند و می‌شنود تبدیل به بازی بشود.
بنابراین، با بچه‌هایمان بازی کنیم. انسان ذاتاً علاقه به بازی دارد. خودمان هم‌بازی کنیم.
خیلی از مواقع دیدید که پدرها وقتی با بچه‌ها بیرون می‌روند اول می‌گویند اجازه بدهید یک آتشی درست کنم. بگذارید یک چایی آتشی درست کنم. این یعنی بازی.
آب، آتش و خاک… ما با این سه عنصر عجین هستیم.
بچه‌ها گِل‌بازی کنند. بچه‌ها رنگ انگشتی بازی کنند. بچه‌ها خاک‌بازی کنند. بچه‌ها آب‌بازی کنند.
در این بازی‌ها آنچه که در دونشان هست، هیجانات منفی مثل غم، خشم، ترس، همه را برون‌ریزی می‌کند. کودک روی عواطف خود هیچ تسلطی ندارد. قدرت شناخت احساس ترس، غم و خشم را ندارد؛ بنابراین وقتی که بازی می‌کند خشم خودش را برون می‌ریزد و همین‌طور بقیه عواطف خودش را برون می‌ریزد؛ بنابراین از همین بازی‌ها ساده استفاده کنیم تا روان کودک خود را بیمه کنیم.