کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: ضرورت مهد کودک، قسمت سوم
نکته ای وجود دارد که گاهی اوقات براساس یک ضرورتی می پرسند (مثل شاغل بودن یا محصل بودن مادر) آیا در این مواقع مجاز هستیم که فرزندان را در مهد کودک بگذاریم یا خیر؟
۱- احیانا اگر زمینه ای برای نگهداری فرزند در محیط خانه نبود. مثلا نه مادر و نه پدر در خانه نبودند.
۲- یک مربی را در محیط خانه به کار بگیرند.
این مربی باید چند ویژگی داشته باشد:
• مومنه و متدینه باشد.
• آشنا با مباحث تربیت باشد
• حوصله داشته باشد.
• بتواند رفتار و منش خوب از خودش نشان بدهد.
• مورد اعتماد خانواده باشد.
با یک شروطی که مهم است انجام بشود.
۳- اگر یکی از بستگان درجه یک (مثل مادربزرگ و عمه) زمینه نگهداری را داشتند فرزند کنار آنها باشد.
به شرط اینکه این افراد هم توانمندی های تربیتی داشته باشند.
اگر هیچکدام از این شرایط برای ما فراهم نبود، یک مهدی را پیدا کنیم که این چند شاخصه را داشته باشند:
۱- محوریت آن مهدها بازی و مهارت آموزی باشد.
یعنی به سمت آموزش های رسمی نروند.
۲- بچه هایی که در آن مهد حضور دارند خانواده های خوبی باشند و بچه های خوبی باشند.
یعنی شرط محیطی این است که بچه ها حتما از لحاظ رفتاری و منش بچه هایی نباشند که آسیب دیده باشند.
۳- مربی توامندی داشته باشد.
مربی پرحوصله باشد و مبانی کار با کودک و اصول تربیتی را بداند.
با این پیش شرط ها مد کودکی را پیدا کنیم و فرزندان را به آنجا ببریم. این برای مادران شاغل بود.
گاهی برخی از مادران می گویند که ما نمی توانیم برای فرزند همبازی پیدا کنیم والا خودمان خانه دار هستیم. در اینجا اشکالی ندارد که فرزند را با شرط زیر بصورت ساعتی به مهد هایی که پذیرش ساعتی دارند بسپارید ولی زمان هایی را فرزند به آنجا برود که محوریت براساس بازی و مهارت آموزی باشد.