۸۹.فرزندان زود رنج(قسمت دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: فرزندان زود رنج، قسمت دوم

زود رنجی و شکننده بودن فرزند، به عنوان یکی از آسیب های تربیتی مورد بحث و بررسی است.
علل و راهکارهای پیشگیری از زود رنجی فرزندان:
۳- امر و نهی زیاد به بچه ها
به بچه ها زیاد امر و نهی نکنیم و زیاد آنها را به خودمان وابسته نکنیم. بچه هایی که به والدین و مربی و معلم خودشان وابسته باشند و زیاد مورد امر و نهی قرار بگیرند، به تدریج زود رنج خواهند شد. و زمانی هم که این چتر حمایتی از روی سر آنها برداشته بشود، قطعا بدانید که برخوردها و رفتارهایشان طوری خواهد بود که نشان دهنده زود رنجی و شکنندگی آنها خواهد بود.
تدریجا وابستگی فرزندان را کاهش بدهیم.
اگر اجازه بدهیم که بچه ها به تدریج استقلال پیدا کنند مقاوم تر خواهند شد.

۴- گاهی بچه ها را در موقعیت های نسبتا دشوار قرار بدهیم
جنبه های جسمی و روحی فرزندان باید تقویت بشود تا زود رنج نشوند.
گاهی کارها و مسئولیت هایی که به فرزندان می سپاریم، باعث قوی تر شدن روحیه و مقاوم تر شدن آنها خواهد شد.
والدین: سعی کنید به فرزندان مسئولیت بدهید. حتی اگر گاهی برای آنها دشوار باشد. چرا که آنها مقاوم تر خواهند شد.

۵- گاهی فرزندان را در برخی از تنش های محیط خانه قرار بدهیم.
بچه ها زمانی که با همسالانشان دعوا می کنند، خوب است. قوی تر می شوند.
بچه ها زمانی که اشتباهی مرتکب می شوند اگر والدین تندی کنند که باعث تخریب شخصیت آنها نشود، باعث جلوگیری از زود رنجی آنها خواهد شد.
به این مورد هم توجه کنیم که فرزندان نیاز هم دارند که در موقعیت های تنش زا هم قرار بگیرند اما نه موقعیت هایی که خیلی شدت داشته باشد و مستمر باشد.