۸۶-تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – خشونت قسمت اول

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شاه آبادی
عنوان: تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – خشونت قسمت اول

یکی از اثرات رسانه بر شخصیت انسان، خشونت است.
چرا از خشونت شروع می کنیم؟
بخاطر اینکه یک مقدار آسان تر قابل فهم است. ما باید نسبت رسانه با خودمان را دقیق‌تر متوجه بشویم و باور کنیم که رسانه می تواند تأثیراتی را بگذارد.
اگر به شما بگوییم که رسانه موجب افسردگی می شود شما موضع خواهید گرفت!
اگر بگوییم رسانه موجب حس تنهایی بشود ممکن است شما نپذیرید!
گر بگوییم شما بخاطر رسانه دوست دارید که گوشه گیری کنید نمی پذیرید و می گویید برعکس است و رسانه ما را اجتماعی می کند چون ما شبکه های اجتماعی داریم.
اما شاید حس خشونت را بهتر بتوان متوجه شد. بهتر از حس خشونت مسائل شهوانی و جنسی است. سکس و مسائل جنسی در رسانه قطعا حضور دارد. از این نمی توانیم گذشت کنیم و می دانیم که اثر آن خیلی مستقیم است. یک حس اولیه است و همه می توانند آنرا درک کنند.
اگر در مواجه با مسائل جنسی قرار بگیرید متوجه می شوید که تحریک در شما ایجاد می شود. حالا اگر یک گروهی آمدند و گفتند که خیر، شما آستانه تحملتان پایین است و شما آدم های مشکل دار هستید و ایراد دارید مشکلی ندارد. این حرف ها را در جامعه زیاد می شنویم و گاهی جواب می دهیم و گاهی هم پاسخی نمی دهیم. اما نمی توانیم از اصل قضیه کوتاه بیاییم. ما که مطمئن هستیم این اثر دارد. حالا شما بیایید و یگویید که اگر کم باشد اثری ندارد… این ها دیگر بازی هایی است که نفس انسان با خودش می کند.
ما این اثر مسائل شهوانی را می بینیم و از این کمک می گیریم تا روی مسائل خشونت بار صحبت کنیم. حالا آنها به هر نحوی می تواند باشد، یا با تحریک عصبانیت ما هست یا با نمایش صحنه های خشونت آمیز است یا با استفاده از یک الگوریتم و ساز و کاری است.
مثلا شما در بازی برای اینکه از یک موانعی عبور کنید باید یک آدم هایی را بکشید. شما می توانستید عبور کنید و موانع را از جنس غیرانسان بگذارید چرا باید در یک مسابقه ماشین بازی به جای اینکه سرعت تو را بسنجد بیاید و چند انسان بگذارد و بگوید که فلان انسان این قدر امتیاز دارد و آن یکی فلان امتیاز!!! ایا ما نمی توانیم حدس بزنیم که بعدها و احتمال بدهیم که در زمانی دیگر یعنی چند سال دیگر این نوجوان و جوانی که در ماشین بازی آدم می کشد و با آدم کشتن امتیاز می گیرد بعدها در خیابان نسبت به تصادف ها و نسبت به زدن به افراد یک نگاه دیگری داشته باشد.
اگر این اتفاق برای ما نیفتاده باشد بسیار سخت است شنیدن و پذیرفتن این صحنه ای، ولی او خیر، چون صبح تا شب مشغول این صحنه ها و بازی هاست.
یا در صحنه های خشونت آمیز دیگر، شما با داعش آشنا هستید. شاید صحنه های خشن آمیز داعش را دیده باشید. خیلی راحت یک نوجوان سربریدن یک انسان را تمرین کند و بیاید و انجام بدهد و بعد هم بیایند و بگویند که جهاد است. یعنی بیایند و این چنین فضایی را برای ما بسازند و بعد از آنطرف بیاییم و ببینیم که قبلا بازی هایی را داشتیم و می دیدیم… چرا جامعه جهانی نسبت به داعش خیلی عکس العمل نشان نمی دهد؟ چرا این همه خشونت برایشان یک چیز عادی و قابل پذیرش است؟ شاید یک بازی هایی بوده است و شما در آن بازی فلان انسان را با تیر بزنید. یا با شمشیر بزنید.
در بازی های ایرانی هم دیدیم برای اینکه جذابیت را بالا ببرند طرف را می کشیم و برای اینکه مرحله تمام بشود با یک تَبر باید روی او بزنیم و یک خونی بپاشد تا لذت ببریم که او را کشتیم.!
این می شود یک مسئله رسانه ای، این یک اثر رسانه ای دارد. انسانی که در مواجه با این چنین رسانه ای کار می کند قطعا حس او نسبت به خشونت فرق می کند. حالا باید ببنیم که خانواده چه کار می تواند بکند؟….