۹۱-تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – اضطراب قسمت سوم

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شاه آبادی
عنوان: تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – اضطراب قسمت سوم

اضطراب را ما خودمان ایجاد می کنیم در خیلی از موارد و در مواردی هم اجازه می دهیم که دیگران در ما ایجاد کنند و این هم اتفاق جالبی است که آنرا پذیرفتیم.
اما خانواده چه کار می تواند بکند؟
آنطرف اضطراب، آرامش است. نیاز واقعی و فطری ما چه بود؟ آرامش بود.
اضطراب جذابیت داشت. موسیقی که ما را مضطرب می کند اولا یک جذابیتی دارد. فیلم اکشن و جنایی که ما را مضطرب می کند جذابیت هایی دارد. این ها را قبول داریم. ولی بعد از یک مدت زیاد که از این ها بگذرد می گوییم ما آن آرامش را می خواهیم!
می آییم و می بینیم که اتفاقا بزرگترین نمود خانواده در فرهنگ دینی و ملی ما همان آرامش است. اصلا می گوییم برای چه خانواده تشکیل بدهیم؟ ما که می دانیم اگر خانواده تشکیل بدهیم بالأخره این درآمدی که داریم را تقسیم کنیم و نوع حساب و کتاب مالی در ظاهر خیلی به نفع ما نیست و دچار مشکلات رفتاری و ارتباطی می شویم…. فرزند دار می شویم چرا باید این کار را بکنیم؟
دقیق تر که می شویم، می بنیم که قرآن می فرماید لتسکنوا الیها…. این سکونت و ساکن شدن و آرامش داشتن در ذات خانواده است. و اگر شما خانواده تشکیل دادید و یا دیگران را دیدید که خانواده تشکیل دادند و به آرامش نرسیدند جای تأمل دارد! خانواده مسئله دارد. مانند آن بدن سالم که اگر دچار مسئله بشود باید برویم و سالم کنیم. و نمی توانیم بگوییم که اصلا بدن نداشته باشیم. این که دلیل نشد.
خانواده مهد سکونت و آرامش است. اما چه آرامشی؟ یک آرامش انسانی، آرامشی که خوردن و خوابیدن نیست! آرامشی که مسئولیت نداشتن باشد نیست! مسئولیت هم بالأخره یک اضطراب هایی همراه خود دارد.
ولی در مجموع آن جایی که دنبال آرامش هستیم همین جا می باشد. این اصل و تشکیل خانواده بود. برای بچه ها و فرزندان دقیقا قرار بود که این محیط، محیط ایجاد آرامش باشد. اگر قرار است که رسانه ما ایجاد اضطراب بکند خانواده باید جلوی آنرا بگیرد. با همان محدود کردن و مشروط کردن و…
غیر از این، فرزند ما در دوران نوجوانی دنبال غیرآرامش هاست چه کار کنیم؟ بیاییم و بدتر کنیم؟ برخورد کنیم؟ بگذاریم اگر او در یک جای دیگر میکروبی را وارد خودش می کند بیاید و اینجا خودش را مداوا کند. بیماری در این جا از بین برود. یا حداقل یک مدت فرصت پیدا کند که یک احیایی در شخصیت خودش داشته باشد. بعد دوباره می رود و برمیگردد. به قدری این رفت و برگشت اتفاق می افتد تا دوران نوجوانی به سلامت سپری بشود با اشتباهات و خطاها ولی در مجموع باید آن آرامش وجود داشته باشد.
ما خانواده های زیادی را دیدیم که در این مقاطع اشتباه برخورد کردند و آرامش خود و فرزندشان را از بین بردند و حتی خود خانواده هم تباه شده است.