۹۲-تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – احساس تنهایی قسمت اول

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شاه آبادی
عنوان: تاثیرات فردی رسانه بر انسان و نقش آفرینی خانواده – احساس تنهایی قسمت اول

ما یکی از بزرگترین مسائل را در تنهایی خودمان می بینیم. یعنی یک وقت هایی تنهایی را بزرگترین مسئله می دانیم و به سمت اجتماعی شدن حرکت می کنیم.
تنهایی یک مفهوم خیلی مهم است. از یک جهت خیلی بد و از جهت دیگر خیلی خوب است. لذاست که ما برای فرار از تنهایی خیلی تلاش می کنیم و بعضی وقت ها اتفاقا ورود به تنهایی داریم. بعضی وقت ها در جامعه هستیم و احساس تنهایی بیشتری می کنیم. اتفاقا نشستیم در خانواده و در محیط دوستان یا هر محیط دیگری ولی احساس تنهایی می کنیم. کدام از این ها خوب است؟ کدام بد است؟
آن تنهایی که یک نوع خلأ وجودی در ما ایجاد می کند بد است. چه بخواهیم چه نخواهیم و برای همین است که جامعه امروزی ما بیشتر درگیر این موضوع است.
محیط های اجتماعی زیاد است. ما در رختخواب هم احساس حضور در اجتماع می کنیم چون در شبکه های اجتماعی هستیم. احساس حضور می کنیم ولی آن حس خلأ وجودی روز به روز در ما پررنگ تر می شود و این تنهایی بد است.
اما آن تنهایی که باعث ارتباط ما با خودمان می شود. احساس معنویت و تفکر بیشتری می کنیم و نیاز به رشد پیدا می کنیم. خوب است.
رسانه های امروزی دنبال تنهایی نوع اول هستند. شاید هم بگویند نیستیم ولی پیامد و ثمره آنها آن نوع تنهایی اول است. تنهایی که ما را از خودمان خالی می کند. ما را در کنار دیگران هم تنها نشان می دهد و احساس می کنیم که در کنار آنها هم تنها هستیم.
حالا بروید و پژوهش هایی که در این مورد صورت گرفته را نگاه کنید. پژوهش ها می گویند: رابطه مستقیمی بین مصرف رسانه ای و احساس تنهایی وجود دارد. و از آن طرف رابطه معکوسی وجود دارد بین مصرف رسانه ای و تعهد زناشویی! یعنی زن و شوهرها در خانواده ها و والدین و فرزندان هر چقدر مصرف رسانه ای بیشتر می شود حس مسئولیت هم در این موارد کاهش پیدا می کند.
این ها چیزهای قابل گذشتی نیست. ما هم داریم با مصرف رسانه ای بیشتر تنهایی را افزایش می دهیم و هم داریم رابطه فردی و اجتماعی خودمان را خراب می کنیم. چقدر عجیب است. هم تنها می شویم و هم روابط ما آسیب می بیند.
باز نکته جالب تر این که وقتی ما مصرف رسانه ای خودمان را افزایش دادیم از خیلی چیزها می توانیم بگذریم. از کار و تغذیه و تفریح و صدها مورد دیگر می توانیم بگذریم و به دنبال آن از خانواده خودمان هم می توانیم بگذریم. باز تجربه و پژوهش ها نشان می دهد: هرچقدر مصرف رسانه ای بیشتر می شود بیشترین جایی که آسیب می بیند آن روابط خانوادگی است. از تفریح و رفیق و کار نمی گذریم ولی بخاطر رسانه از خانواده می گذریم. هم حس تنهایی را داریم و هم آن تعاملات اجتماعی را در خودمان و در خانواده از بین می بریم. نسبت به این ها باید حساسیت ویژه ای داشته و برنامه بریزیم.