۴۷.اطاعت و حرف شنوی فرزندان

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: اطاعت و حرف شنوی فرزندان

یکی از انتظارات ما والدین این است که فرزندانمان از ما اطاعت و حرف شنوی داشته باشند. فرمانبردار باشند.
سوال این است که این به خودی خود محقق می شود یا اینکه ما باید به یک سری نکات توجه کنیم و دقت کنیم در محیط تربیتی و محیط خانه تا ضریب اطاعت و حرف شنوی فرزندان را بالا ببریم؟ قطعا لحاظ کردن و توجه کردن به برخی از نکات می تواند این حرف شنوی را بیشتر بکند.

توجه به برخی از نکات حرف شنوی فرزندان را بیشتر می کند:
۱- والدین در حضور فرزندان، حرمت یکدیگر را نگه دارند.
از قدیم هم گفتند که حرمت امامزاده دست متولی آن است. یعنی وقتی پدر و مادر حرمت یکدیگر را نگه دارند، فرزندان هم حرمت را نگه خواهند داشت.

۲- پدر و مادر باید در حضور فرزندان اختلافات خودشان را بروز ندهند.
یعنی هر چه والدین اختلافات بیشتری را در حضور فرزندان بروز بدهند در اصل آن زمینه را فراهم کردند تا فرزندان آنگونه که باید از آنان اطاعت پذیری و حرف شنوی نداشته باشند.
پدر و مادر با هر بار دعوایی که می کنند، جایگاه شخصیتی خودشان را دچار سستی می کنند و کاهش می دهند. لذا زمانیکه شخصیت پدر و مادر در نگاه فرزندان پایین آمد دیگر فرزندان، فرمانبرداری را نخواهند داشت.

۳- پدر و مادر نباید در حضور فرزندان ضعف خودشان را بروز بدهند.
زمانیکه پدر و مادر ناتوانی هایی که دارند را نمایان کنند منجر به این می شود که فرزندان حرف شنوی نداشته باشند.
مثلا پدر در مقابل فرزندان از ضعف های اقتصادی و کاری که دارد صحبت می کند و همین باعث عدم اطاعت پذیری فرزندان خواهد شد. هر بار که پدر یا مادر ضعف خودشان را نشان می دهند یک درجه از درجاتی که دارند کم می کنند. و نگاه فرزندان را به خودشان پایین می آورند و باعث کاهش مقبولیت آنها در ذهن فرزندان خواهد شد.