۴۸.اشتغال بانوان

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: اشتغال بانوان

یکی از موضوعات مورد بحث و شاید موضوعی که یک مقداری فکر و ذهن بانوان جامعه ما را مشغول کرده باشد این است که بانوان باید اشتغال داشته باشند یا خیر؟ و اگر مشغول شدند به چه نکاتی باید توجه کنند؟
بر اساس این ساختار پیش برویم:
اولین نکته این است که محوریت در زندگی مشترک باید خانواده باشد. مخصوصا برای بانوان. اگر اشتغال منجر به ضربه زدن به خانواده و تربیت فرزند بشود این اشتغال، اشتغال پرآسیبی است.
دومین نکته این است که در مراودات کاری باید توجه کنیم. اگر شغل اینطور است که دائما باید با نامحرم سر و کار داشته باشند و این منجر به عدم رعایت برخی نکات اخلاقی وشرعی بشود این هم پر آسیب است.
 مقام معظم رهبری می فرمایند: من با اشتغال بانوان مخالف نیستم ولی به دو شرط: اول اینکه به نظام خانواده آسیب نزد و دوم اینکه ارتباط با نامحرم نداشته باشد.
سومین نکته این است که گاهی اوقات در نظام اسلامی که ما زندگی می کنیم نیاز به فعالیت برخی بانوان در بعضی از عرصه ها وجود دارد. مثلا نیازمند به معلمین و مدیران و پزشکان و پرستان و.. هستیم. این نیازی است که جامعه دارد. ولی باید به این دقت کرد که شیوه فکر ما و نوع فکر ما خیلی می تواند کمک کند.
در دیدار با برخی خانم های فرهنگی از آنها پرسیدم که اگر کسی از شما بپرسد شغل شما چیست چه می گویید؟
اگر گفتید که معلم هستم، نوع نگرش درست نیست. یعنی خانه و خانواده را در مرحله دوم قرار دادید.
ولی یک موقعی است که ستاره اول خانه و خانواده است. و می گویید که من یک زن خانه دار هستم که در کنار خانه داری معلمی هم می کنم. این نگرش و ایدئولوژی صحیحی است که می تواند کمک کند تا نظام خانواده را سالم نگه داریم.
اگر فضای خانه، خالی از مادر شد و حضور مادر در خانه و خانواده کمرنگ بشود باید منتظر آسیب هایی که سلسله وار به جامعه و خانواده تحمیل می شود باید باشیم. چون خانواده را بی پناه قرار دادیم. پناه خانه مادر است. لذا اشتغال تا جایی که به نقش مادرانه و نقش همسرانه و نقش زن خانواده آسیب وارد نکند اشکالی ندارد. ولی هر زمانی که آسیب وارد شد و جدی هم شد و تبدیل به تهدید شد معلوم است که از خطوط قرمز عبور کردیم و این اشتغال، یک اشتغال خوب و منطقی برای یک جامعه و خانواده نخواهد بود.
چهارمین نکته این است که در مراودات اجتماعی و شغلی نظم ارزشی و اخلاقی رعایت بشود.
مثلا بهترین زمان روزمان را در محیطی هستیم که نامحرم هم هست و خنده و شادی هایمان در آنجا باشد و خستگی مان را برای همسر و فرزند بیاوریم. این یعنی از خطوط قرمز عبور کردیم و منتظر آسیب رسیدن به این خانواده باشیم.