کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد عالی
عنوان: آرامش در خانواده، قسمت سی و دو، دعا رمز حضور خدا
آیت الله شاه آبادی (استاد امام خمینی): دعاها، قرآن صاعد هستند.
همانطور که قرآن از عالم بالا نازل شده و مراحلی را طی کرده تا به شکل الفاظ در بیاید که ما بتوانیم به زبانمان جاری کنیم و بهره مند بشویم.
دعاها برعکس هستند. قرآن صاعد هستند. از پایین به بالا می روند.
اگر کسی با دعاها مأنوس بشود، پله پله به سوی بالا حرکت می کند.
از تبتل تا مقامات فنا پله پله تا ملاقات خدا
دعاها قرآن صاعد هستند و انسان را بالا میبرند. مخصوصا دعاهای اهل بیت (ع)
به ما توصیه شده که دعاهایی که از اهل بیت (ع) به رسیده است را بخوانیم والا انسان هم میتواند به زبان خودش با خدا دعا کند و نوجوا داشته باشد.
دعاهای اهل بیت همچون گنیجینه هستند.
هیچ دین و مذهبی، دعاهایی که دین اسلام دارد را ندارند.
دعاهای مأثوره، تجلی شخصیت اهل بیت (ع) هستند.
هر کسی اگر دعایی را بخواند، تحت تربیت آن امامی قرار می گیرد که دعا از او صادر شده است.
دعای کمیل، تجلی شخصیت و محصول امیرالمونین (ع) می باشد. و با خواندن این دعا توسط امیر المونین (ع) به تقرب الهی دست پیدا می کنید.
اگر دعای عرفه بخوانید، واسط امام حسین (ع) است. تحت تربیت اباعبدالله الحسین (ع) قرار گرفته اید.
تجلی شخصیت امام حسین (ع) در دعای عرفه است و توسط ایشان به قرب الهی دست پیدا می کنید.
دعای ابوحمزه ثمالی منتسب به امام سجاد (ع)
زیارت جامعه کبیره منتسب به امام هادی (ع)
در دعاها، تحت تربیت یک معصوم قرار می گیریم.
خود معصومین جون همت بلندی در دعاها داشتند، اگر کسی با دعاهایشان مأنوس بشود آن همت و افق بلند را هم اهل بیت (ع) به او عنایت می کنند.
امام سجاد (ع) به مسجد الحرام رفته بودند. در همان زمان هشام ابن حکم که حاکم وقت بود هم در مسجد بود. یک شخصی به امام سجاد (ع) گفت: آقاجان، بیایید و زمینی که از شما غصب شده را به هشام بگویید و در محضر ایشان شکایت کنید.
امام فرمود: من در خانه خدا، از خود خدا دنیا را نمی خواهم. بعد از هشام بخواهم.
اهل بیت (ع) همت بلندشان را به کسانی که با دعاهایشان مأنوس باشند، عنایت و القا می کنند.
یک آقایی تعریف می کرد که من سالانه سه روز به مشهد می رفتم، زمانی که می رفتم هم روزها مشغول کار بودم و شبها به حرم می رفتم.
شک شب در مسجدی که بالا سر امام رضا (ع) بود نشسته بودم. دیدم که یک شخصی حال بسیار خوشی داشت.
بعد از اینکه گریه هایش تمام شد به او التماس دعا گفتم.
به من گفت: آقا، تا چه زمانی از امام رضا (ع) کاه و جو می خواهی؟
پرسیدم یعنی چه؟
گفت: شما سه شب است که به حرم می آیی، فقط از امام رضا (ع) پول و.. می خواهی. مگر چقدر عمر میخواهیم بکنیم. من در تمام عمرم که سالیانه یکی دو ماه مشهد می آیم فقط یکبار از امام رضا (ع) پول خواستم.
آن هم زمانی که خانواده به من گفت که پول تمام شده است. نه پول کرایه خانه داشتیم و نه….
به حرم رفتم. به امام رضا (ع) گفتم: خودت میدانی که من آدم بی پولی نیستم، من در شهر خودم آدم پولداری هستم. اما الآن صد هزار تومان به من بدهید زمانی که به شهرمان برگشتم به نیت شما صدقه می دهم.
وقتی کنار همسرم برگشتم ایشان یک کیفی را پیدا کرده بود که پول در آن بود.
به امام رضا (ع) گفتم: من از شما خواستم، این که برای کس دیگری است.
چند لحظه بعد یک شخصی آمد و پرسید که کیف پیدا نکردید. ما کیف را به او دادیم. شخص خواست که مژدگانی بدهد که ما قبول نکردیم.
از حرم بیرون آمدیم. به فلکه آب رسیدیم. یک شخصی آمد و گفت که آقا پولی احتیاج ندارید.
گفتم چرا. صد هزار تومان به من بدهید، من بعدا برای شما واریز می کنم.
گفت: خیر، شما ۵۰۰ هزار تومان نزد من حواله داری. گفتم از طرف کی؟ گفت از طرف امام رضا (ع)
بعد هم چند نشانه گفت که متوجه شدم که این فرد از طرف امام رضا (ع) است.
من همان یک مرتبه از امام رضا (ع) خواستم.
انس با دعا، همت انسان را بالا می برد.
اگر دعاهای اهل بیت را بخوانیم، یاد می گیریم که چگونه گدایی کنیم…