۵۲.حسادت نسبت به فرزند نو رسیده (قسمت سوم)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: حسادت نسبت به فرزند نورسیده، قسمت دوم

بحث حسادت نسبت به فرزندان نورسیده یکی از دغدغه هایی است که ما در لابه لای پرسش های والدین بصورت فراوان می بینیم که باید راهکارهایی مطرح بشود تا بتوانیم این حسادت ها را به حداقل ممکن برسانیم.
راهکارهای پیشگیری از حسادت نسبت به فرزند نورسیده:
۱- هیجانات عاطفی اطرافیان مورد کنترل قرار بگیرد و خود والدین هم در محبت به فرزند مراقب باشند تا در توجه و نگاه فرزندان بزگتر نباشد.

۲- توجه به خریدهایی که انجام می شود.
بچه ای که تازه متولد شده نیازهایی را دارد. پدر و مادر در خریدها قصد دارند که بخشی از این نیازها را تأمین کنند. مثلا فرزند نیاز به پوشک و تغذیه خاص دارد. پدر وارد خانه می شود با یک کیسه ای که وسایل فرزند نورسیده داخل آن است. فرزندان بزگتر می پرسند که برای کیست؟
پدر می گوید: برای برادر یا خواهر تازه متولد شده ات!
فرزند بزرگتر می پرسید: برای من چی خریدی؟
پدر می گوید: باباجان تو که همه چیز داری!!!
همین تفاوت که اتفاق می افتد. حسادت را نسبت به فرزند کوچکتر بروز می دهد. دقت کنیم که اینطور خرید ها در حضور فرزندان بزرگتر نباشد مخصوصا برای بچه های زیر هفت سال که راحت تر به حسادت می افتند چون هنوز به آن درک تحلیلی و فکری نرسیده اند. لذا این دسته از جملات که تو همه چیز داری نمی تواند او را قانع کند.
در خرید برای بچه های کوچکتر خیلی فرزندان بزرگتر متوجه این قضیه نشوند. مثلا داخل ماشین بگذارد وقتی داخل خانه می شود با فرزند بزرگتر ارتباط بگیرد. زمانی که فرصت مناسب شد برود و وسایل را بیاورد.
باید به اتاق فرزندان کوچکتر هم توجه کنیم.
اگر فرزند بزگتر ما با فرزند تازه متولد شده اتاق مشترک داشته باشند و ما وسایل خاص فرزند نورسیده را در اتاق بگذاریم حتما آنها می بینند. و این تفاوت در ذهن آنها شکل می گیرد. و همین نقطه شروعی برای حسادت می تواند باشد.

۳- رفتارها و پرسش های اطرافیان نسبت به فرزند تازه متولد شده؛
مثلا پدر وارد خانه می شود. فرزند بزگتر با شوق به استقبالش می رود. در را باز می کند و سلام می کند. پدر در همان جملات اول شروع به پرسیدن در مورد فرزند نورسیده می کند. این رفتار همانند یک آب یخی است که بر روی فرزند بزرگتر ریخته شده است.
زمینه حسادت را نسبت به فرزند کوچکتر شکل می دهد. در اینجا باید دقت کنیم. در مواجه با فرزندان بزرگتر باید طوری برخورد کنیم که انگار آن فرزند کوچکتر بوجود نیامده است. یعنی تمام توجهات و سوالات خودمان را معطوف به فرزندان بزرگتر قرار بدهیم. این ها می تواند زمینه حسادت در بچه ها را از بین ببرد.
حسادت بصورت نهفته در وجود همه انسان ها وجود دارد و آن چیزی که حسادت را برانگیخته می کند نوع رفتار ما و اطرافیان است. در بچه های کوچکتر چون قدرت تحلیل و فکر پایین تر است راحت تر به حسادت می افتند. انسان هایی که سنشان بالاتر است بخاطر قدرت عقلانی و تحلیلی که دارند بیشتر می توانند از خودشان مراقبت کنند. لذا باید حواسمان به بچه های کوچکتر باشد. لذا دقت نظر در کلام و محبت و پرسش ها داشته باشیم که زمینه حسادت فراهم نشود.

۴- بچه هایی که تازه به دنیا می آیند چون نیازهای زیستی بیشتر محوریت دارد به این فکر نکنیم که دائم باید به آنها محبت کنیم. درست است که محبت جزئی از نیازها به حساب می آید ولی گستردگی اش به اندازه بچه های بزرگتر نیست. لذا محبت و توجهاتمان را بیشتر معطوف به فرزندان بزرگتر داشته باشیم.