۶.چگونه از تأثیرات دوستان ناباب جلوگیری کنیم؟ (قسمت اول)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: چگونه از تأثیرات دوستان ناباب جلوگیری کنیم؟ قسمت اول

چگونه از تأثیرات دوستان ناباب جلوگیری کنیم؟
۱- حتما یک ارتباط صمیمی با فرزند داشته باشیم.
برخی از پدر و مادر ها به نحوی با فرزند برخورد می کنند که او دیگر جرأت نمی کند آسیبی را که از دوستش دیده را بخواهد بگوید. چون ممکن است که او را دعوا کنند. و یا او را تهدید به قطع ارتباط با دوستانش بکنیم. لذا این فرزند مجبور به پنهان کاری می شود.
اگر ارتباط والدین با فرزندان صمیمانه و دوستانه باشد و به آنها هم بگوییم که فرزندم اگر احیانا دوستت یک آسیبی یا حرفی به تو زد اگر به من بگویی قرار نیست که من تو را دعوا کنم یا قرار نیست که بروم و او را بزنم بلکه قرار است که من تو را راهنمایی کنم.
یعنی پدران و مادران نقش مربی در تربیت ایفا کنند. مربی باید دلسوزانه مانند یک طبیب در کنار فرزندش قرار بگیرد همانطوری که اهل بیت (ع) بودند.
ما باید مانند یک طبیب به دور بچه هایمان بگردیم. مشکلاتشان را بفهمیم و مرتفع کنیم.
در اینجا با اعتماد سازی صورت گیرد. تا زمانی که اعتماد شکل نگیرد فرزند حرف هایش را نخواهد زد.

۲- محدوده زمانی حضور فرزندان در کنار دوستان باید کادربندی بشود.
یعنی طوری نباشد که به فرزند بگوییم: تو می توانی از صبح تا نصف شب بروی و در کنار دوستانت قرار بگیری! این روش درستی نیست.
معمولا در خانواده همه باید از یک سری قوانین تبعیت کنند. مثلا معلوم باشد که همه اعضای خانواده از ساعت ۱۰شب به بعد در خانه هستند و نباید بیرون باشند. قوانینی را برای خانواده باید ترسیم کنیم و همه هم باید رعایت کنند. هرکسی در جایگاه خودش!
وقتی این موضوع راه بیفتد فرزندان هم به خودشان اجازه نمی دهند که تا دیر وقت در کنار دوستانشان باشند.

۳- بچه ها باید با خود والدین هم دوستی کنند.
والدین هم باید دوستان خوبی برای فرزندان باشند.
این دوستی ها و دوستی کردن ها می تواند خیلی کمک کند که فرزندان بتوانند الگوهای صحیحی را دریافت کنند که بعدا اگر در کنار دوستان قرار گرفتند بدانند که بر اساس یک مُدل و روش باید دوستی ها یشان با دوستان را پیش ببرند.