کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: تشویق و تنبیه، قسمت پنجم
آثار تنبیه های بدنی:
۱- آسیب های جسمی به همراه دارد.
جاهای دیگر بدن نصف سر دیه دارد. مثلا اگر پشت دست فرزند زدیم و دستش سرخ شد نصف ۵/۱ مثقال طلا بر گردن ما می باشد.
توصیه نداریم که بچه ها را اینگونه تنبیه کنیم.
یا مثلا دست او کبود بشود ۵/۱ مثقال طلا دارد.
اگر ضربه ای به بدن او زدیم و سیاه شد ۳ مثقال طلا بر گردن ما می آید و این دِینی است که باید مورد توجه ما قرار بگیرد.
۲- آسیب های رفتاری در بچه ها ایجاد می شود.
مثلا فرزند اشتباهی را مرتکب شده و لیوانی را شکسته است و ما او را تنبیه بدنی کردیم. اگر فردا دوباره لیوانی را بشکند قطعا پنهان می کند. به روی خودش نمی آورد که این کار را کرده است.
یا دروغ می گوید که این لیوان را نشکانده است.
یا گاهی اوقات فرزند نسبت به ما والدین بدبین می شود. می دانید که پدر و مادر باید همیشه آن نقش حمایتی خودشان و سایه بالای سر فرزند بودن را حفظ کنند. لذا بچه هایی که دچار این آسیب ها می شوند و دچار تنبیه های بدنی می شوند نسبت به پدر و مادر بدبین می شوند و اعتماد نخواهند کرد.
اعتماد به نفس بچه ها کاهش پیدا می کند.
به دنبال این تنبیه های بدنی ترس در فرزندان شکل می گیرد. بچه های منفعل می شوند.
در نقطه مقابل امکان این است که در صورت تنبیه های بدنی، فرزند تبدیل به یک انسان شر بشود.
یک خاطره: یک زمانی در تهران یک فردی معروف به بیدجه بود. این فرد بچه ها را می گرفت و می کشت و گاهی هم می سوزاند.
در آن زمان کارشناسان در رسانه به این موضوع پرداختند و علل را بیان کردند تا به این نتیجه رسیدند که این فرد در دوران نوجوانی و کودکی دائما از ناپدری که داشته است کتک می خورد.
تنبیه بدنی آثار بسیار عمیق و گاهی غیرقابل جبران را ایجاد می کند.
گاهی افرادی را می بینیم که بواسطه ای تنبیه های بدنی دچار آسیب هایی می شوند که دیگر نمی شود کنترل کرد. یا جبران و اصلاح کرد.