کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد پوراحمد خمینی
عنوان: تفاوت قائل نشدن بین فرزندان
یکی از نکاتی که در حوزه فرزندپروری باید به آن توجه ویژه داشت، این است که ما پدر و مادرها حواسمان باشد خواسته یا ناخواسته بین فرزندان خودمان تفاوت قائل نشویم.
یکی از آفت های تربیتی که گاهی از سوی پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، دایی و عمو، عمه و خاله و یا دیگر اطرافیان ممکن است اتفاق بیفتد همین است که برخی از اطرافیان توجه لازم را برای تفاوت قائل نشدن بین فرزندان را ندارند و این باعث می شود که حس حسادت در فرزند تشدید بشود.
ما پدر و مادرها باید حواسمان باشد که تحت هر شرایطی رفتاری نکنیم که فرزندان ما احساس کنند که ما نسبت به یکی از فرزندان توجه ویژه داریم. بیشتر عاطفه خرج می کنیم و عشق می ورزیم.
حتی به پدر ومادرهایی که فرزند جدیدی خداوند به آنها می دهد توصیه می کنیم: وقتی که به منزل پدربزرگ و مادربزرگ رفتید حتی اگر شده از قبل به آنها اطلاع بدهید که در ابتدا آن فرزندان بزگتر را که به هرحال قدیمی تر هستند و شاید شیرینی فرزند خردسال را نداشته باشند را تحویل بگیرید. چند دقیقه ای که آنها را تحویل بگیرید و مورد توجه قرار بدهید بعد به دنبال کار و بازی خودشان می روند و بعد از آن سراغ فرزند خردسال بروید.
یادمان نرود گاهی اوقات ما در محبت ورزی و توجه کردن به فرزند کوچک خودمان دچار اشتباه می شویم. فرزند نوزاد ما و یا چند ماهه ما کلمات ما را به هیچ عنوان متوجه نخواهد شد اما آن فرزند چند ساله ما به خوبی زبان مادری خودش را یاد گرفته و ادبیات پدر و مادر در محبت ورزی به خودش را کاملا متوجه می شود و درک می کند. لذا بعضی از پدر و مادرها همه توجه خود را به فرزند کوچکتر می دهند و قربان صدقه او می روند و از بچه های بزرگتر که اتفاقا کلمات و جملات را متوجه می شوند غفلت می کنند. لذا باید به این موضوع دقت بشود تا حسادت فرزندان تحریک نشود و این احساس را نکنند که پدر و مادر بین آنها تفاوت قائل می شوند.