بازی های فکری، گروهی، هیجانی و خاک بازی

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد همیز

عنوان: وقت گذاری مادر برای مطالعه کتاب

در گروه سنی زیر هفت سال بازی‌ها بخشی از علم بچه‌هاست و واقعاً هم بچه‌ها در بازی‌های زیر هفت سال به مطالب بسیار مهمی می‌رسند و اصلاً استعدادهایشان شکوفا می‌شود. اطلاعاتشان با اشیا تکمیل می‌شود و اینها خلاقیت می‌آورد. این‌ها در بزرگسالی کارهای خلاقانه‌ای انجام می‌دهند.

یکی از بازی‌هایی که در اسلام سفارش شده است، خاک‌بازی است. الآن خاک‌های بهداشتی بسته‌بندی‌شده به فروش می‌رسد.

سفره بزرگی پهن کنید، کمی آب بگذارید و یک سنی، اجازه بدهید که فرزند گل‌بازی کند. اشکال مختلفی را درست کند. مانند خمیربازی

بازی برای بچه‌ها بسیار خوب است و حتی آقای عباسی ولدی یک کتابی تحت عنوان «بازی، بازوی تربیت» منتشر کردند که بازی‌های رایج دوره‌های قدیم را هم در آن آوردند. این خیلی کمک‌کننده است.

این خیلی کمک می‌کند که بچه‌ها بازی و هیجان داشته باشند. نوبت را یاد بگیرند. ایثار و ادب را آموزش ببینند. زندگی مشارکتی را یاد بگیرند.

یکی از آموزش‌هایی که ما در ایران داریم پوریای ولی است. پهلوانی که با ایثار مشهور می‌شود. این‌ها بازی‌های کودکانه‌ای است که می‌توانیم برای بچه‌ها اجرا کنیم.

بازی آموزش است، بازی علم است. بازی‌های فکری از ۴ سالگی به بالا بسیار لازم است. بجه هایی که از این سن به بعد بازی‌های فکری انجام می‌دهند خیلی در حل مسائل و بحران‌ها موفق‌تر هستند. در کنار این‌ها بازی‌های هیجانی هم خیلی لازم است. بچه‌ها باید بازی‌های هیجانی کنند. بردوباخت به‌عنوان اینکه چه کسی اول و دوم می‌شود نباید باشد. به این حالت باید باشد که فرزند بتواند امتیازی به دست آورد و حتی دیگران را هم در این امتیاز خودش شریک کند. بازی‌های گروهی خیلی خوب است.

حتی پدر و مادر با بچه‌ها بازی کنند.

بیان یک خاطره: خود بنده با فرزندانم بازی منچ یا مار و پله را انجام می‌دادیم که یکی از هیجاناتش این بود که فرد تا مهره‌اش به مرحله آخر می‌رسید خورده می‌شد و باید دوباره از اول شروع می‌کرد. بنده چون مادر بودم و دلسوز به فرزندم مهلت می‌دادم و او را نمی‌زدم. بعدها که فرزندم بزرگ شد و ازدواج کرد یک روز با همسرش در حال بازی‌کردن بود که همین اتفاق افتاد و او مهره همسرش را نزند و گفت: از مادرم یاد گرفتم کسی را که دوست دارم نزنم!

با بازی بچه‌ها دین یاد می‌گیرند. وقتی که با بچه‌ها بازی می‌کردیم و وقت اذان می‌شد می‌گفتیم بچه‌ها اذان شده و یکی بلند بشود و اذان بگوید. سعی می‌کردیم که بازی را با اذان تطبیق بدهیم.

این خیلی به بچه‌ها کمک می‌کند که در این قضیه موفق بشوند.