۱۰.اصول تربیت رسانه‌ای در خانواده اسلامی (اصل حاکمیت قانون، قسمت دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد آل داوود

عنوان: اصول تربیت رسانه‌ای در خانواده اسلامی (اصل حاکمیت قانون، قسمت دوم)

۱۰ اصل تربیت رسانه ای در خانواده اسلامی که اولین آن اصل حاکمیت قانون بود. و از آن نیز حاکمیت قانون خداوند را توضیح دادیم.

1. اصل حاکمیت قانون

اگر این اصل را در خانه و خانواده داشته باشیم می توانیم خیلی راحت در فضای مجازی زیست خوبی را داشته باشیم.

دو اصل مهم در حاکمیت قانون:

ب) حاکمیت قوانین استفاده از رسانه

• ما می توانیم یک شرط لازم برای خانواده مان داشته باشیم.

 شرط اول:

شرط اساسی استمرار استفاده از فضای مجازی، عوض نشدن سبک زندگی است.

این قانون باید توسط پدر خانواده درون خانه وضع بشود. یعنی اگر قرار است که رسانه به پیشرفت خانواده و فرزند ما کمک نکند، باید با روش های اقناعی از فرزند و خانواده بخواهیم که از این فضا بصورت ناصحیح استفاده می کند و سبک زندگی در حال تغییر است. ممکن است که آسیب های جدی روحی و روانی را ببیند. و از طرف دیگر باید روش های محدود کننده ای را هم داشته باشیم.

دشمن دقیقا مقابل ما ایستاده است. او می خواهد که سبک زندگی ما تغییر کند. سبک زندگی ایرانی اسلامی ما به سبک لیبرالی تبدیل بشود همان سبکی که غرب به آن می اندیشد. این یک شرط بسیار مهم است.

شرط دوم:

بازی هایی با محتوای قتل، خشن، مسائل غیراخلاقی و آسیب زا برای فرزندان بخصوص فرزندان زیر سن قانونی، ممنوع است.

البته روش هایی برای این امر وجود دارد که در آینده بیان خواهد شد. مثل: روش نظارت نامحسوس والدین بر روی فرزند با ابزارهای خاص یا روش فیلترینگ خانگی!

فیلترینگ خانگی در همه دنیا در حال اجرا است. همین ویندوزی که توسط شرکت مایکروسافت که آمریکایی هم است عرضه می شود در ویندوز قبل از ۱۰ فیلترینگ خانگی وجود داشته است. به نام کنترل خانوادگی!

در ویندوز ۱۰ هم این امکانات فراهم شده است. پیشرفته ترین کشور در حوزه فضای مجازی و رسانه بر روی ویندوزی که نوشته این قابلیت ها را گذاشته است. پس کسی نگوید که ما چرا باید فیلترینگ خانگی داشته باشیم!

در تمام دنیا این روش صحیحی است که به خانواده ها آموزش می دهند که حاکمیت باید شبکه نوجوان را در اختیار کشور خودش قرار بدهد، خانواده ها هم باید سواد رسانه ای کافی برای نظارت نامحسوس و کنترل فرزندان را در این فضا داشته باشند.

این موضوع مهمی است که فرزند ما در فضای مجازی هر چیزی را مشاهده نکند.

شرط سوم: 

محدودیت زمانی داشته باشیم. (فرزندان فقط در ساعات مورد توافق از این ابزارها استفاده کنند و از اتلاف وقت بشدت پرهیز کنند)

این نمی شود که فرزند ما روزی بالای ۶-۵ سال از رسانه استفاده کند، بعد ما توقع این را داشته باشیم که او اعتیاد اینترنتی نگیرد.

بر فرض اینکه محتوای آلوده ای هم نباشد و شبکه سالمی باشد، و برای تحصیل او باشد. اما این دلیل نمی شود که والدین اجازه بدهند فرزندان بی حد و نامحدود از آن استفاده کنند. چرا که منجر به اعتیاد اینترنتی می شود که این بسیار خطرناک است.

شرط چهارم:

فرزندان تنها در کنار والدین و با اجازه آنها فیلم، موسیقی، نرم افزار و.. دانلود نمایند. و نظارت والدین حتما باشد.(مخصوصا برای زیر ۱۶سال)

در اتحادیه اروپا یک قانونی وجود دارد به نام: GDPR یعنی: قانون حفاظت از اطلاعات برخط عمومی اتحادیه اروپا؛ منع می کند دسترسی به اینستاگرام، واتساپ و تلگرام را برای افراد زیر ۱۶سال. این قانون بطور جدی در حال اجرا است.

برای همان افراد زیر ۱۶ سال هم برنامه ها با نظارت والدین بر روی تلفن همراه نصب می شود. یک جستجوی ساده برای قوانین سایبری اتحادیه اروپا برای حوزه اینترنت شما را به این سمت می برد که چقدر برای خانواده برای حوزه رسانه و تربیت رسانه ای کار می کنند. و موضوع مهمی هم است.

شرط پنجم:

تشویق فرزندان و اعضای خانواده به استفاده از پیام رسان های داخلی (مانند: ایتاف افسران، سروش، بیسفون و سلام)

نیازی نیست که همه ما در اینستاگرام و واتساپ و تلگرام فعالیت داشته باشیم. ما پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی داخل قوی و خوبی داریم که می توانیم بنا به شرط سالم بودن از آنها استفاده کنیم. و می تواند یکی از قوانین مصوب ما در خانه برای خانواده باشد.

شرط ششم:

دستگاه رایانه، بازی و… در جایی قرار داده شود که والدین حضور دارند و از قرار دادن آن در جای خلوت و اتاق های دربسته جلوگیری شود.

ما در بحث فضای مجازی و رسانه، بحث محل خصوصی نداریم و این موضوعی است که خانواده ها باید به آن دقت کنند.

شرط هفتم:

استفاده از رمز عبورهای فرزندان باید برای والدین آشکار باشد. یعنی هم پدر و هم مادر باید رمز را بدانند.

البته بهترین راه حل این است که پدر یا مادر با فرزند زیر ۱۶ سال، از یک دستگاه مشترک استفاده کنند که همین موضوع باعث می شود از خیلی از آسیب های شناختی و محتوایی فضای رسانه جلوگیری بشود.

استفاده از رمز عبور برای تلفن، تبلت، رایانه و… در خارج از منزل کاری مناسب و عاقلانه است؛ اما در خانه هیچ توجیهی برای این کار وجود ندارد. در صورت صلاح دیدِ والدین برای داشتن رمز عبور، آن رمز در اختیار والدین قرار گیرد.