کلیپ
پادکست
متن
بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد شاه آبادی
عنوان: انواع راهکار های مقابله با مسائل تربیتی
هر زمانی شما دیدید که در خانواده یک موضوعی خیلی پررنگ شد، مثلا نوجوان است می خواهد رابطه با جنس مخالف بگیرد، کودک است و می خواهد روی یک بازی حساسیت خرج کند و دائم انجام بدهد. مادر خانه و همسر شماست، می خواهد با دوستانش بیرون برود، پدر خانه و همسر شماست، می خواهد یک سری تفریحاتی را با دوستانش انجام بدهد.
یک موضوع مسئله می شود و مسئله به معنی اینکه واقعا دارد جریان خانواده را تحت الشعاع قرار می دهد. خود این موضوعات خیلی از مواقع مهم نیست. ولی یک وقتی همین پدر وقت های خانواده را به رفیقانش ترجیح می دهد! و همینطور مادر ممکن است این کار را کند و یا نوجوان دچار کار حرام بشود. این ها تبدیل به مسئله می شود و زمانی که این شد باید مانند مسئله به آن نگاه کرد.
تا وقتی که نشده تنها مسئله ما خانواده است. تا زمانی که آن موضوع خودش پررنگ نشده همه دغدغه را برای خانواده بگذاریم. اما این موضوع ممکن است که تبدیل به مسئله بشود. الآن مصرف رسانه ای در خانه ما مسئله است. ما می خواهیم به این مسئله بپردازیم. چه کار باید کنیم؟
مثلا در روابط با جنس مخالف در فضای مجازی نوجوان ما درگیر شده است و همین یک مسئله شده است. ما باید در این مسئله چهار بُعد را ببینیم و برای آن برنامه ریزی کنیم:
سیاست ها، برنامه ها و دقت های پیشگیرانه داشته باشیم.
پیشگیری موضوع را مقداری حساس تر می کند. چند سطر قبل بیان شد که بصورت موضوع اگر تبدیل به مسئله نشد نگاه نکنید. بنابراین نشان می دهد که شما یک سری از مسائل را باید خیلی زودتر بفهمید. نه اینکه فرزند رفته و به قولی داغون شده است و شما تازه شاخک هایتان فعال بشود!
برنامه و رفتارهایی را برای تسهیل گری باید ایجاد کنیم.
یعنی باید کارهایی کنیم که اگر او درگیر شده با آن موضوع یا درگیر خواهد شد را باید تسهیل کنیم که چطور آن موضوع را رد کنیم.
مثلا فرزند می خواهد با جنس مخالف ارتباط بگیرد، ما رفیقان جنس موافقش را تقویت کنیم. مدرسه اش را قوی تر کنیم. تفریحات خانوادگی را تقویت کنیم.
رفتارهای مقابله گرایانه داشته باشیم.
یعنی شما می آیید و بر روی یک موضوع به قدری استوار می ایستید که می گویید ما مقابله می کنیم. پسرم، دخترم ببین که جنس مخالف فلان است و با او صحبت می کنیم و خطر قرمزها را می گوییم.
مقابله نه به معنای خط و نشان کشیدن ولی دیگر استوار می ایستیم و با فرزند صحبت می کنیم و مقابله می کنیم.
بعضی اوقات لازم است از برنامه هایی که رویکرد درمانی دارد استفاده کنیم.
یعنی نوجوان ما درگیر شد، مقابله کردیم و بدتر شد چطور درمان کنیم؟ یک دنیایی بحث در اینجا مطرح می شود.
حواسمان باشد روی هر موضوعی هم باید نگاه پیشگیری داشته باشیم، هم نگاه تسهیل گرانه داشته باشیم، هم نگاه مقابله گرایانه داشته باشیم و هم نگاه درمانی داشته باشیم و به موضوع و شرایط به یکی از این ها بیشتر باید بهاء بدهیم و توجه کنیم.